Het Aldeburgh World Orchestra werd speciaal voor het London 2012 Festival opgericht. Het bestaat uit maar liefst 119 getalenteerde jonge musici uit de hele wereld, die onder leiding staan van de befaamde Britse dirigent Sir Mark Elder. Het orkest bestaat dus nog niet eens een maand en dan is het ook begrijpelijk waar de muzikale uitglijders vandaan komen. Het wordt ze absoluut niet kwalijk genomen; het is een orkestraal wonder dat dit orkest zo goed presteert en de composities van vanavond zo magnifiek en geïnspireerd ten uitvoering brengt.

In het kader van de Robeco Zomerconcerten kreeg het publiek op vrijdagavond 27 juli 2012 de volgende werken voorgeschoteld: het Sinfonia Da Requiem van Benjamin Britten, het Adagio uit de Tiende Symfonie van Mahler en de Vijfde Symfonie van Sjostakovitsj. Het werk van Britten is een kort maar monumentaal symfonisch werk. Het bestaat uit drie delen en bevat veel dynamiek. Het Adagio van Mahler is een tragisch stuk met veel modern geluid. Zijn Tiende Symfonie heeft de componist nooit af kunnen maken; een jaar na afronding van het Adagio stierf hij. De Vijfde Symfonie van Sjostakovitsj is een centraal werk in zijn oeuvre. Vlak hiervoor was hij artistiek en publiekelijk geradbraakt door een artikel in de Pravda waarin zijn muziek als chaos bestempeld werd. Het was iedereen duidelijk dat Stalin hierachter zat en de componist moest water bij de wijn doen om zijn werken gespeeld te krijgen. Deze cruciale symfonie laat een getergde maar eerlijke Sjostakovitsj horen.

Het is een indrukwekkende prestatie om musici, die nog maar zo kort bij elkaar zijn, deze bijzondere werken te horen spelen. Het rustige middengedeelte van het Sinfonia Da Requiem werd met bijzonder veel gevoel gespeeld. Dit inleven in de tragiek kwam ook naar voren bij het Adagio van Mahler. De schurende noten van de trompetten zorgden voor een getergde indruk. In de Vijfde Symfonie kan het orkest al haar jeugdige vitaliteit kwijt. Met een gedrevenheid wordt hier prachtig gemusiceerd. Sir Mark Elder is een energieke dirigent die de touwtjes strak in handen houdt. De ritme-sectie van het orkest is opvallend sterk en kan goed tot zijn recht komen deze avond. Het orkest werkt goed samen en het is een genot om hun spel te volgen. Zoals ik al zei verliep niet alles vlekkeloos, maar dat is inherent aan het gehele concept. Het is een aparte ervaring om zo’n piepjong orkest zo gedreven aan het werk te zien en horen.