Prachtige seizoensopener New Model Army in’t Beest in Goes
Podium ‘t Beest in Goes is een klein jaar dicht geweest wegens een ingrijpende verbouwing. Afgelopen voorjaar ging de concertzaal annex filmzaal annex theater weer open, tot opluchting en blijdschap van velen in Goes. 26 augustus, aanzienlijk vroeger dan voorheen, opende ’t Beest het seizoen met een optreden van het legendarische New Model Army uit Bradford, Engeland.
New Model Army werd opgericht in 1980, maar deed voor het eerst in hun 37-jarig bestaan het voor hen onuitspreekbare Goes aan. Ze zijn generatiegenoten van inmiddels legendarische bands als U2, The Cure, The Waterboys, The Cult en Simple Minds, maar Justin Sullivan en de zijnen groeiden nooit uit tot een commerciële stadionact. In tegendeel, maar ze bleven trouw aan hun bandsound en roots en bouwden een kleine, maar hondstrouwe fanschare op.
Ook in Goes had zich een flink aantal fans (ook wel bekend als ‘The Family’) uit België, Duitsland en Groot-Brittannië, met bijbehorende kapsels, tatoeages en woeste uitdossingen, verzameld. Verder waren er vooral wat oudere, trouwe Beest-gangers en oud-vrijwilligers van de partij, zodat dit eerste concert van het seizoen bijzonder goed bezocht was.
Het voorprogramma werd verzorgd door Zink, een grungeband uit Zierikzee die duidelijk hun inspiratie halen uit Seattle-bands van de jaren ’90. Helaas was het geluid niet al te best en is optreden voor een publiek dat uit bloedfanatieke NMA-fans bestaat ook niet zo’n gemakkelijke opgave. Aan hun inzet op het podium lag het alvast niet. Het drietal ging tekeer alsof ze voor duizend man stonden.
Iedereen kwam nu eenmaal voor New Model Army. Justin Sullivan is natuurlijk ook een frontman uit duizenden, authentiek en bevlogen, met een vet Yorkshire-accent en Britse humor en furie. ‘Play old stuff? I am old’, reageerde de 61-jarige op oproepen vanuit het publiek. Sluike grijze haren, een vele malen gerepareerde Gibson-gitaar of zo nu en dan een al even afgetrapte akoestische gitaar.
New Model Army ging ooit van start als driemansformatie, maar alleen Sullivan is daarvan overgebleven. Drummer en oerlid Robert Charles Heaton overleed in 2004 en medeoprichter Stuart Morrow verliet de band al in 1985. Momenteel bestaat de band verder uit sologitarist Marshall Gill, toetsenist Dean White, bassist Ceri Monger en drummer Michael Dean.
In ’t Beest was er ook een geweldige violiste bij, die tegen het einde van het concert nog even een Keltische ‘tune’ uit haar instrument toverde. Op de website van de band is deze Shir-Ran Yinon niet terug te vinden als vast bandlid, maar blijkens opnamen op internet speelt ze al jaren mee als gast.
Uiteraard kwam de schitterende single Winter ook langs. NMA blijft niet hangen in het verleden, maar speelde vooral nummers van het gelijknamige album, dat vorig jaar verscheen. Muzikaal laveert de band ergens tussen punk, new wave, hardrock en folk. Hun muzikale roots zijn stevig verankerd in de oude Britse folk. Ook de sociale betrokkenheid is er nog steeds.
Al met al een te gekke opener van het nieuwe seizoen en een avond om niet te vergeten.