Op zondag 12 februari vond de tweede editie van Written at Home plaats in Alkmaar. Het unieke concept, vorig jaar maart ingezet met een sprankelend en buitengewoon sfeervol duoconcert van de Braziliaanse zangeres Sabrina Malheiros en Raf Vilar, stond dit keer in het teken van jazz.

De in New York wonende Nederlandse saxofonist Marc Mommaas leverde in 2010 met zijn album Landmarc een waar meesterwerk af. WiM oprichter en hoofdredacteur Dick Hovenga beloonde dit prachtige album destijds met 4,5 sterren en dagdroomde al maanden of hij Marc en zijn geweldige band eens naar Nederland zou kunnen halen in het kader van een Written at Home-sessie.

Afgelopen zondag werd die droom werkelijkheid: op een spontaan als jazzclub ingerichte zolderkamer aan de Breedstraat in Alkmaar, de thuishaven van Written In Music, werd het aanwezige publiek getrakteerd op een even spannende als fenomenale jazz-set van Marc Mommaas en zijn band. En wat voor een band! Met de geweldige Tony Moreno op drums en de twee subliem spelende gitaristen Vic Juris en Nate Radley heeft Marc Mommaas een aantal uitstekende jazzmuzikanten om hem heen verzameld, die hem niet alleen gevoelsmatig en muzikaal uitstekend aanvullen maar hem daarbij ook regelmatig uitdagen om zijn grenzen te verkennen en te verleggen.

In de uren voorafgaand aan het concert werden alle aanwezigen in de culinaire watten gelegd met een voortreffelijk driegangenmenu, vakkundig en enthousiast bereid door de topkoks Marco en Thom. Iedereen, ook de band zelf, was lyrisch over de kookkunsten van het duo en daarmee vormde de heerlijke maaltijd de perfect opmaat voor het concert.

Net als het eten, was ook het optreden van een zeer hoog niveau. Het optreden stond vooral in het teken van het album Landmarc. Marc speelde het merendeel van de nummers van dit album. Toch begon hij met een nieuw, nog titelloos nummer, dat deel zal gaan uitmaken van een zogenoemde ‘suite’. Hij is namelijk bezig met een nieuw project, waarbij strijkers een belangrijke rol gaan spelen. Dit voorproefje smaakte in ieder geval naar meer.

Dan is het ruim baan voor Landmarc.  Het is prachtig om te constateren dat veel nummers, die op plaat al imponeren, live nog veel beter toch hun recht komen. Het samenspel met de band is verbluffend sterk en Marc voelt zich hierdoor als een vis in het water. Het onderlinge respect tussen de bandleden is groot en je voelt gewoon dat iedereen elkaar bewust en onbewust scherp houdt en stimuleert het beste uit zichzelf te halen. Daarnaast is het geluid op de ‘jazz-zolder’ echt fantastisch. De twee gitaarversterkers zorgen voor de perfecte geluidsweergave van de door de gitaristen ingezette akkoorden, effecten en soundscapes. Het prachtige intro van Vic Juras op Cassavetes Caravan is hier een prima voorbeeld van. Maar om te zien en horen hoe Vic en Nate elkaar continu aanvoelen en hoe Tony daarbij overtuigend doch schijnbaar moeiteloos het drumraamwerk neerlegt, is een lust voor het oog en vooral het oor. Het levert geweldige geluidscollages op, waarbij soms zelfs de echo van David Gilmour (Pink Floyd) waarneembaar is.

De spil van geslaagde avond is en blijft echter Marc, die niet alleen op magistrale wijze het publiek inpakt met zijn zeer gevarieerde en kwalitatief hoogstaande saxofoonspel maar ook als enthousiaste bandleider iedereen de ruimte geeft om te soleren. Vanuit deze ruimte ontspon zich een perfecte jazz-set met onder meer fraaie live versies van Folksong, het mooie titelnummer Landmarc, het aan zijn vader opgedragen Brush On Canvas, Little One, Orbit en ASAP. Als toegift speelde de band nog een fraaie versie van jazzstandard IN A Sentimental Mood, waarbij Marc nogmaals zijn status als geweldige en veelzijdige saxofonist bevestigt. Variërend spelend van verleidelijk zwoel naar uitdagend uptempo, hij beheerst alle facetten van het saxofoonspel tot in de fijnste details.

Na afloop van het concert serveerden Marco en Thom het dessert (de vierde heerlijke gang) en werd onder genot van koffie, thee en andere dranken nog lang nagepraat over het geweldige optreden en het smaakvolle menu. Gastheer Dick kwam superlatieven te kort bij het afsluiten van de avond, bedankte de band en sprak van ‘een Written at Home-concert dat zo goed was, dat dit in de toekomst haast niet te evenaren of te overtreffen zal zijn.’ Al ken ik hem lang genoeg om te weten dat hij er alles aan zal doen om dat toch te proberen!

Written At Home blijkt namelijk wederom een zeer uniek en geslaagd concept dat smaakt naar meer. De komende weken kunt u op onze site in ieder geval genieten van fraaie beeld- en geluidsopnamen van het Landmarc-concert. Dus houd de site goed in de gaten.