Wat is eigenlijk het kerstgevoel? Of wat is de kerstgedachte? Vrede op aarde? Geluk en vrijheid voor iedereen? Er zijn net zo veel interpretaties als mensen, dus valt hier weinig over te zeggen. Kerst is vooral een tijd van tradities en één daarvan is de Kerstmatinee in het Concertgebouw. Dit jaar stond het Concertgebouworkest onder leiding van de Letse dirigent Andris Nelsons. Op het programma stonden twee werken van Richard Wagner, namelijk de Siegfried-Idylle en Tannhäuser (Ouvertüre & Bacchanale), gekoppeld aan Also Sprach Zarathustra van Richard Strauss. Een opmerkelijke keuze, aangezien geen van de werken ook maar enigszins gerelateerd kan worden aan Kerstmis.

Alledrie de werken werden op een degelijke manier uitgevoerd zonder opmerkelijke bijzonderheden. Dat is op zich jammer, maar voor een Kerstmatinee zeer begrijpelijk. Ik geloof niet dat het publiek tijdens een dergelijk concert zit te wachten op baanbrekende interpretaties. Dit gezegd hebbende werden de werken meesterlijk correct uitgevoerd. Bij de Siegfried-Idylle verslapte mijn aandacht enigszins, maar dat heeft meer te maken met het weinig zeggende karakter van het werk dan met de uitvoering. Tannhäuser maakte meer indruk en de soms wat op de lachstuipen werkende bombastiek werd deze middag op een meer serieuzere manier aangepakt.

Wie is er niet bekend met de indrukwekkende opening van Also Sprach Zarathustra? Het gedeelte wordt gebruikt in banaliteiten als reclame-spots en hoogstaande kunst als het science fiction epos 2001: A Space Oddysey van regiseur Stanley Kubrick. Maar dat is slechts 1 minuut en 45 seconden van een werk wat zeker 35 minuten duurt. En de rest van het werk is net zo interessant en heeft een grotere diversiteit! Dirigent Andris Nelsons beweegt zeer geanimeerd en zorgt voor een show op zijn kleine podium: soms leunt hij haast ongeïnteresseerd achterover, maar veel vaker dirigeert hij met heel zijn lichaam. Voorovergebogen lijkt hij soms het orkest in te willen duiken om de noten nog meer geldingsdrang te verlenen. Af toe klinkt een sectie wat te gehaast, maar de koperblazers en vooral het slagwerk was prima in vorm.

Is het dan echt nodig om meer aan Kerstmis gerelateerde werken op het programma van de Kerstmatinee te plaatsen? Welnee! Met dit programma, orkest en deze dirigent kan een middag in het Concertgebouw toch niet stuk. Hoewel het degelijke uitvoeringen betrof doet dat niets af aan het feit dat er een indrukwekkend hoog constant nivo aan professionaliteit en speelplezier bereikt werd.