Het zal je maar overkomen: Breng je een nieuw album uit wat het voorlopige hoogtepunt uit je oeuvre genoemd mag worden, gaat de wereld op slot door corona en kun je die nieuwe songs nergens live aan je fans laten horen.

GoGo Penguin vond een oplossing om een concert met veel nieuwe composities op te nemen in de vermaarde Abbey Road studio’s in Londen en dat vervolgens live te streamen. Op verschillende tijden om de hele wereld te kunnen bedienen.

In een setting compleet met hun vaste mensen voor geluid, vierde bandlid Joe Riser en handlanger Brendan William, en een op maar gemaakte lichtinstallatie streken ze vervolgens neer om een lekker dik uur durende set vast te leggen.

De mannen hebben bij elkaar een bijzonder mooie klus geklaard. Niet alleen zien de opnamen en fraai uit ook de kwaliteit van de opnamen is geweldig. Daarnaast spelen de mannen geweldig, alsof ze na maanden binnen als kinderen in een snoepwinkel zijn vrijgelaten. Gretig is exact het juiste woord.

Wat komt er een heerlijke energie los uit de mannen en opvallend hoe vooral drummer Rob Turner vanaf het allereerste moment de sfeer in dynamisch omzet. Meer dan ooit stuwt hij met zijn geweldige tegelijk onnavolgbare ritmepatronen het trio aan. Ook in het korte interview voorafgaand aan het concert gaf hij aan duidelijk aan het leven on the road zeer te missen. Dit is zijn revanche op de vreemde maanden van dat niet zijn.

Hoe geweldig blijft het om pianist Chris Illingworth de muzikale lijnen te horen uitzetten met zijn inventieve spel en de rake baslijnen van Nick Blacka, die dan weer pompend op het ritme van Turner mee stuiteren en nog meer diepte geven of juist vol op het gevoel de melodieuze aanvulling op de pianopartijen van Illingworth zijn, de meesterlijke drie-eenheid die GoGo Penguin te vervolmaken.

Het trio speelt een verrukkelijke set met lekker veel nieuwe composities van GoGo Penguin en wat klappers van oude albums daar tussendoor. Begonnen met een erg sterke Totem, gelijk opgevolgd door klassieker Bardo (van A Humdrum Star) om vervolgens met echt geweldige versies van nieuwe tracks Atomised, Open en F Maj Pixie de spanning prachtig op te bouwen.

Juist de live versies van die nieuwe tracks doet je, terwijl je aan het kijken bent, wel heel ernstig verlangen naar een echt optreden. Hoe geweldig zouden deze tracks wel niet juist nu binnenkomen? Het op de nieuwe tracks volgende Strid (wederom van A Humdrum Star) omschrijft dat gevoel alleen nog maar extra. Wat een geweldige compositie is dat toch.

De eindstreep die Turner, Illingworth en Blacka trekken is een overweldigende. Nieuwe toptracks als Don’t Go en Kora krijgen live zulke geweldige versies mee dat ik compleet verbouwereerd blijf kijken. Live zijn deze killertracks namelijk nog veel beter dan ik verwacht had. De energie-explosie leidt automatisch tot een wel heel lekker opgefokt Protest (van Man Made Object).

Alles wat Live at Abbey Road 2020 duidelijk maakt is dat GoGo Penguin staat te trappelen om weer live aan de slag te gaan. Ook dat die nieuwe tracks van hun meesterwerk live nog zoveel meer zijn als ik had durven dromen. En vooral ook de energie die de mannen in hun optredens stoppen komt er vol uit.

GoGo Penguin is de afgelopen jaren keihard doorgegroeid. Nadat ze met hun tweede album V2.0 in 2014 wereldwijd groots doorbraken, ze bij het grote Blue Note konden tekenen en door heel veel spelen en met prima albums Man Made Object en A Humdrum Star wereldwijde faam ten deel viel, maakten ze dit jaar met GoGo Penguin hun opus magnum.

Gelukkig zijn alle concerten die de mannen vanwege COVID dit jaar niet komen geven integraal naar volgend jaar omgezet. Kan niet wachten om het trio weer optimaal los te horen gaan in een volle zaal met een uitzinnig publiek.