Op dinsdag 13 september is het zo ver, onder de naam “United Forces 2022” komen het Zweedse Hammerfall en de Duitse iconen Helloween naar het Tilburgse 013. We maken ons op voor een stevige avond power metal. Het enige dat nog roet in het eten kan gooien is de geplande treinstaking, maar voor de rest heeft het er alle schijn van dat dit wel een mooie metal avond zal worden.

Het Zweedse Hammerfall bestaat als sinds 1993 en is absolute grootheid in het power metal genre. De band heeft inmiddels al dertien albums uit waarvan het goed ontvangen Hammer of Dawn (02-2022) het laatste wapenfeit was. Het eerste nummer Brotherhood is dan ook gelijk van het nieuwe album en met Any Means Necessarry wordt de eerste kraker ingezet. De grote zaal is heel druk maar niet uitverkocht. Het balkon blijft dan ook dicht vanavond, maar voor een dinsdag is het goed bezocht. Met het nummer The Metal Age brengt Hammerfall ons terug naar het allereerste album Glory To The Brave en dit zorgt voor veel bijval van het publiek.

Hammerfall speelt met ontzettend veel plezier en overgave vanavond en daar draagt de in topvorm verkerende zanger Joacim Cans een flinke steen aan bij. Nummers als Renegade en Venerate Me worden luidkeels meegezongen maar bij de klassiekers Last Man Standing en Let The Hammer Fall gaat het dak er pas echt af! De prachtig uitgevoerde ballad Glory Of The Brave brengt het eerste rustpunt in de set waarna de band de set afsluit met (We Make) Sweden Rock. Het publiek kan er geen genoeg van krijg dus krijgen we nog twee nummers van de Zweedse Power Metal gigant, Hammer High en Hearts on Fire. Een zeer sterk optreden van een band in topvorm.

Dat Kiske en Hansen tegenwoordig weer van de partij zijn in allang geen nieuws meer binnen het Helloween-kamp, maar lekker is het zeker wel. Deze Duitse power metal goden hebben natuurlijk allang geen introductie meer nodig. Achttien albums hebben de heren al gemaakt sinds 1983 waarvan het hoogtepunt de genre klassieker Keeper Of The Seven Keys Part 1 was. Als de gordijnen vallen is het eerste dat opvalt de gigantische pompoen waarop Dani Löble zijn drumkit staat. Vanaf het eerste nummer (Skyfall) krijgen we meteen alle drie de vocalisten in actie. Daarna krijgen de zangers ruimte om alleen in actie te komen en eigenlijk zijn ze allemaal even indrukwekkend.

Michael Kiske met Eagle Fly Free en het klapper Future World, maar wat te denken van Andi Deris met Power en het sterke Mass Pollution. Wat een overtuigende frontman is deze man toch. Kai Hansen mag het hierna laten zien met een geweldige medley uit de beginperiode van de band, Gorgar, Moment Of Fame en Ride The Sky passeren allen de metal-revue. Helloween heeft een ontzettend groot oeuvre om uit te putten en alle klassiekers komen dan ook langs. De ballad Forever And One is vanavond het enige maar zeer mooie rustpunt.

Na een lange solo van gitarist Sacha Gerstner komen dan ook eindelijk de klassiekers. Best Time, Dr. Stein (met Kiske en Deris) en natuurlijk How Many Tears. Het is gelijk het einde van de reguliere set, maar natuurlijk komen de heren terug voor het meer dan enthousiaste publiek. Het is tijd voor Perfect Gentleman en het onvermijdelijke Keeper Of The Seven Keys! Is het dan echt afgelopen of wordt het uitzinnige publiek nog één keer getrakteerd op een extra toegift? Met I Want Out geeft Helloween het antwoord. Wat een heerlijke avond met twee absolute power metal giganten.