Think Global, Party Local is het credo van Zomerparkfeest 2015. Het festival begon ooit decennia geleden als een buurtfeest en is inmiddels uitgegroeid tot één van de grootste meerdaagse gratis festivals in Nederland. De 39ste editie is donderdag 20 augustus van start gegaan en duurt tot en met aanstaande zondag. Sinds enkele jaren heeft de provincie Limburg Zomerparkfeest benoemd tot officiële cultuurinstelling. Dat betekent subsidie maar ook een programmering waarvan cultuur met de grote K – zoals dat vroeger werd uitgedrukt en nog met k geschreven – deel uit maakt. De laatste jaren slaagt het festival er goed in om een mix te maken van mooie acts van allerlei pluimage én muziek voor puur de fun. Want het Zomerparkfeest heeft zijn roots – en dat is gezelligheid – nooit verloren. Zo ook op festivaldag één, waar zowel de start als het laatste optreden op de Main Stage op en top Limburgs was.

Het begon met de gelegenheidsformatie Venloos Blood, bestaande uit 30 muzikanten van verschillende Noord-Limburgse dialectbands. En over cultuur gesproken, Limburg en Venlo hebben een uitgesproken cultuur van dialect pop. De band sprak het publiek, dat het Julianapark gelijk voor een groot deel vulde, enorm aan. Want het dialect, de eigen taal, zit in de genen van elke Limburger. Muziek is emotie en dát overbrengen op z’n Venloos, dan is iedereen mee. De band bracht een set van bekende nummers over leven en liefde aan de oevers van de Maas, in een frisse goed lopende saus van pop & rock. Want folklore en moderne muziek gaan samen.

In de Amigo, voorheen het Vriendenpodium, werd even later de spits afgebeten door Sparrow Falls. Het podium is tevens omgedoopt tot 3FM Serious Talent Stage en biedt plaats aan talentvolle bands. Sparrow Falls kwam uit een wedstrijd voor de openingsplek door de meeste stemmen te vergaren. De Maastrichtse formatie is in 2005 opgericht en heeft de laatste jaren enkele albums uitgebracht waaronder A Brimstone Harvest, released in april van dit jaar. De sound van de stevige post-punk rock is heerlijk uptime, snel, energiek. Gaat er ook prima in bij het publiek, de stemming voor het podium Amigo is goed.

In de Zelt, de grote tent, staat even later een ander talent, Sarah-Jane. Ze was een verrassing tijdens Eurosonic Noorderslag 2015, de winnares van de Amsterdamse Popprijs 2014 en is NPO Radio 6 Soul & Jazz Talent. Eerder begeleidde ze onder andere Sabrina Stark, Glennis Grace en Rita Marley. Ruige soul met een funky sausje en een gevoelige stem en performance. Soms vrij uitbundig, bijna operatesk, maar ook met mooie gevoelige slow songs. Een stevige band met drie man en twee backing vocals, tevens danseressen, begeleidt haar. Mooie opening in de warme grote tent op het Julianapark.

Pure en onvervalste blues is het thema van de tweede act op het hoofdpodium wanneer de Amerikaan Guy Forsyth, geboren 0n ’68 in Denver, om kwart over negen zijn opwachting maakt. Dat is in zekere zin ook folklore, van hele andere orde dan de Noord-Limburgse. Herkenbaarheid is een belangrijk aspect van de blues. We kennen allemaal de bekende akkoorden schema’s die deze muziek zo kenmerkend maken, met mooie spanningsbogen en solo’s – Forsyth ondermeer op zijn mondharmonica, waarin de energie toeneemt tot een climax. In zoverre niets nieuws, maar wel een recept dat werkt, niet alleen voor de blues fans. Forsyth is een bekende in de regio, hij speelde verschillende malen op Blues Rock Tegelen. Hij maakt er een wervelende show van.

Mocht je je ooit hebben afgevraagd hoe het was om destijds aanwezig te zijn geweest bij een concert van The Cure in 1982, na de release van Pornography, of bij een concert van Joy Division.. Iedereen die te jong was voor het voorgaande, zou een vrij goede interpretatie van deze bands hebben kunnen gezien bij het concert van The Soft Moon.
The Soft Moon is electronic body music, dark wave en krautrock, met een saus psychedelica en staat als een huis. Het op synth gebaseerd project, dat draait rondom singer-songwriter Luis Vasquez, heeft nogal een minimale, maar snerpende toon en rauwe zware klanken, gebaseerd op onder andere het Canadese Skinny Puppy. Dat Vasquez een product van de jaren 80 is moge duidelijk zijn. Maar daarbij combineert hij zijn eighties sound met psychedelische klanken en krautrock waardoor een intrigerende sound ontstaat, die je meeneemt met een ruimtereis naar onbekende verten.
Dat de Venlose aankondiger Post Punk, Joy Division en Dead Kennedys door elkaar haalt en niks vertelt over het succes van The Soft Moon op Psych Lab in Eindhoven is jammer te noemen. [tekst: Ron Loontjes]

Op het zelfde tijdstip als The Soft Moon (foutje??), stond in de grote tent de Nederlandse psych groep Pauw. Pauw heeft sedert de popronde een enorme vlucht doorgemaakt. Optredens bij Giel, DWDD, 3voor12, etc. Shows in het buitenland, waaronder het bekende Liverpool Psych Fest en Deep In The Woods in Belgie, daarbij een verder bomvolle festivalagenda met onder meer Bospop, Lowlands en Into The Great Wilde Open.
Pauw toonde vanavond weer meer dan genoeg potentie. En natuurlijk met Shambhala werd weer een bijzonder hoogtepunt gescoord. Lekker in zichzelf gekeerd, jammend, of toch weer niet? En tof te zien hoe oudere mannen die zijn opgegroeid met de vroege Pink Floyd en andere psychedelica, meedeinen met de trippende sound van deze jonge gasten met het uiterlijk van een 70’s popplaat. [tekst: Ron Loontjes]

Een ander Serious Talent op het podium Amigo is Sue The Night, oftewel Suus de Groot die furore maakte met haar single The Whale. Dit jaar kwam ook haar debuutalbum Mosaic uit. Deze singer-songwriter uit Haarlem schrijft al liedjes zo lang ze zich kan herinneren en doet dat voornamelijk in de nachtelijke uurtjes. Ze wordt begeleid door een stevige zeskoppige band die de nummers brengen in een sfeer van roots en indie-pop. Mooie sferisch en vleugjes oosterse klanken in een strakke setting.
De set loopt iets uit waardoor de afsluiter The Cool Quest op het podium Amigo, de Zwolse formatie met dikke soul, funk en hiphop maar net iets meer dan een half uur kon spelen. De organisatie had de set weer op tijd klaar, maar de tuning van de sound had nogal wat tijd nodig. Jammer, want deze mensen en het publiek verdienden een veel langer optreden, dat niet mogelijk was door de strikte vergunning tot 1:00 uur. De energie spat er vanaf, ze maakten met hun act een groot feest bij de Amigo. Swingend, groovend, muziek die tot in je botten gaat. Zelfs stage speaker Daan Doesborgh, voormalig stadsdichter van Venlo, kreeg geen microfoon meer om het publiek goede nacht te wensen.

Even daarvoor was het hoofdpodium de plek voor – opnieuw – een stevige dosis Limburgse cultuur. De Noord-Limburgse band Afterpartees bracht een project Joekskapel XXL. Een gedurfde mix van powerpop, garagerock en ja, dat kan, carnavals krakers. Maar liefst de Maastrichtse koningin van de carnavalkrakers Bebbie Kraft was onder andere gast zangeres voor deze bijzondere combinatie. Past op en top bij het Zomerparkfeest! Wordt vervolgd!