De in Parijs geboren fluitiste, zangeres en componiste Naïssam Jalal is van Syrische afkomst. 4 november trad zij met de Latijns-Amerikaanse pianist Leonardo Montana en de Frans-Armeense contrabassist Claude Tchamitchian voor het eerst op in Nederland, in het Bimhuis. Daar liet ze horen hoe ze alle conventionele genre regels doorbreekt. Ze speelde repertoire van haar album Quest of the Invisible waarop ze een heldere melodie als uitgangspunt kiest.

Live is een bijzonder goed evenwicht te horen tussen haar spel op de dwarsfluit, de andere fluit de Arabische ney en haar klankrijke stemgeluid. Ze wisselt vaak de 2 fluiten met elkaar af. Haar muziek heeft een bijzonder karakter en klinkt regelmatig als een mix van Arabische klassieke muziek en jazz maar is ook veel breder georiënteerd en wordt gekenmerkt door kleurrijke sounds met een ruime diversiteit. Instrumentale en vocale stukken wisselen elkaar vaak af. Meerdere composities en arrangementen zijn complex, andere ook eenvoudig. Aan Montana en Tchamitchian wordt ruimte gegeven om te improviseren.

De jazzinvloed komt vooral door het spel van Leonardo Montana. De eerste compositie Al Leil begint met piano en vervolgens met heel mooi spel op de dwarsfluit en daarna de ney. Het begint zo als een rustgevend concert. Daarna volgt Le chant des nuages met alleen contrabas en dwarsfluit. Het geconcentreerde samenspel is opvallend. De piano staat daarna op de voorgrond. De daarop volgende track Le temps wordt gekenmerkt door een melancholieke sfeer. Naïssam gaat voor het eerst tijdens het concert zingen. Ze zingt geen teksten maar Arabisch klinkende klanken. Ze gaat ook heel eenvoudig van fluit spelen naar zang over en omgekeerd!

In L’âme du voyageur ontpopt ze zich als een virtuoze fluitiste. Deze compositie heeft een introspectief karakter. In Songe laat Leonardo Montana zeer ritmische pianoklanken horen met zowel een Caribisch als een jazzy karakter. Ivresse kondigt ze aan als de laatste song. Ze begint ritmisch te ademen in haar hand op de melodie van de contrabas. Dit laat het mystieke karakter van haar muziek horen. Vervolgens wordt het dynamisch ritmisch met hoge fluittonen. Het publiek vraagt zeer terecht om een toegift. Ze legt de compositie Prière als volgt uit: ‘ We maken allemaal dezelfde fouten want wij zijn allemaal mensen. O God bescherm me tegen mezelf.’ Ze speelt de ney en gaat daarna met haar stem de hoogte in. Ze heeft een mooie stem en zingt soms zacht. Dit lied roept een ontroerend gevoel op. Het is een mooie afsluiting van een zeer bijzonder concert met vooral een rustgevend karakter!

Foto’s door Maarit Kytoharju

Komende concerten:

07.11 : De Doelen – Rotterdam (NL)

08.11 : November Music (ft. Nawras Altaky) – Den Bosch (NL)