Het nieuwe album van The Stream, de Leidse band van pianist/zanger en tekstschrijver Jan Stroomer, ontstond nadat de band in het kader van Leiden 2022 – European City of Science werd gevraagd een voorstelling te maken waarin muziek werd gecombineerd met wetenschap! Deze vraag leidde tot de spectaculaire voorstelling Nature Calls die op meerdere festivals en podia is uitgevoerd en uiteindelijk heeft geleid tot het gelijknamige album waarop Stroomer’s natuurkundige verleden en zijn muzikant zijn samenkomen. Het album is een onderzoek naar het samenbrengen van muziek en natuurkunde.

Het is niet de eerste keer dat een album van The Stream wordt gekoppeld aan theater. In 2015 was MMXV gekoppeld aan de theatershow Past Perfect. Dat was ook het geval met het album Sweet Sally Sad Departure uit 2018 met een gelijknamige theatershow. Eind maart werd het album Nature Calls gepresenteerd in het Leidse theater Ins Blau. Het muziekprogramma werd op bijzondere wijze aangevuld met prachtige live demonstraties en experimenten door studenten van Stichting Rino, die met hun Freezing Physics show het hele land door toeren. En om het multidisciplinaire spektakel compleet te maken werkte The Stream samen met Lennard van der Valk, die zijn fraaie projecties aan de show toe voegde en goed te zien waren tijdens de voorstelling in Theater Ins Blau. Zo werden muziek, theater en wetenschap samengevoegd. De inspiratie voor de muziek werd geput uit tientallen beroemde natuurkundige formules, uiteraard voortgekomen uit de kennis van Jan Stroomer als natuurkundige.

En muzikaal gezien is de van Jan Stroomer bekende pianopop op het album te horen met zijn inspiratie door Elton John, Pink Floyd, Billy Joel en The Beatles. Aan de cd werken ook bassist Boris Egberts, drummer Koen van Dijk en zangeressen Susan Joyce, Rhona Roode en Esmé Gabeler mee. De zangeressen zorgen voor de mooie backing vocals en Esmé Gabeler speelt ook keyboard net als Jan Stroomer zelf die ook nog synthesizer speelt.

Het album begint met de klassiek klinkende instrumental Wolfgang’s Manual, gevolgd door So Long dat na rustig pianospel begint met de door Jan Stroomer gezongen tekst: Have you ever wondered in your deepest dream of natures secrets, magic it may seems. En verder: Do you know the secrets? En vervolgens zijn de mooie hoog gezongen backing vocals te horen. Dit is meteen een mooie song over de natuur waarin Jan behalve zijn relaxte zang zijn mooie pianospel laat horen wat voor het hele album geldt.

Het daarop volgende Shut your eyes wordt o.a. gekenmerkt door fraai ritmisch pianospel en mooie koorzang met o.a. de tekst: the nature of what we are! Into the night begint als een ballad en is net als de vorige twee een mooie song. ‘If you ever wonder where we go’ en ‘Into the night so bright every star so very far’ zijn teksten die de sfeer van het universum weergeven wat tijdens de voorstelling wordt versterkt door beelden van het heelal.

Na deze relaxte songs is de volgende Fade Away meer uptempo met een bijzonder refrein gezongen door de zangeressen: Time to fade away! Dit is een erg goede song. In Drunkard’s Walk wordt door een actrice af en toe een tekst gesproken: I don’t like science you know. Dat is ook te horen tijdens de voorstelling. Maar is niet echt te begrijpen!

De daarop volgende titeltrack is enigszins hitgevoelig en wordt ook naast Jan Stroomers spoken word-achtige teksten gekenmerkt door mooie backing vocals waarbij je bijna de neiging krijgt mee te zingen. Shine On is een mooie ballad. Pendulum begint met ritme stokken en snel pianospel. Dit is erg mooi en klinkt als moderne klassieke muziek ofwel orkestrale pop. In feite heeft elke track een andere sfeer. Zo begint Save the Moment met hoge piano tonen die meteen een mooie sfeer oproepen. Na een rustig begin volgt er plotseling een tempoversnelling waarbij de voorgaande tekst Time to fade away wordt gezongen! Er zit sowieso veel dynamiek in deze song.

Free To Go begint met erg goed uptempo pianospel met een jazzy touch. Dit is ook een erg goede popsong. De slottrack Ether Wave begint rustig en is heel sfeervol. Dit erg goede album is anders dan de vorige: Tracks (2010), Art Nouveau (2014), MMXV (2015) en Sweet Sally Sad Departure (2018). En laat horen dat The Stream weer iets heel nieuws neerzet; muzikaal gezien en door de bijzondere combinatie van muziek, natuur, wetenschap en theatrale vormgeving.