Het muzikale radicalisme van Minny Pops was een zegening voor de Nederlandse muziek aan het eind van de jaren zeventig. Die kreeg er dankzij de band rondom Wally van Middendorp een dimensie bij. Een dimensie waar (gitaar)noise, vervreemding, monotonie, bizarre pop en speelse elektronica de dienst uitmaakten. Binnen Nederland hielden maar weinigen zich met dit soort experimentele muziek bezig.

De platen van Minny Pops kwamen uit op labels die ertoe deden: Plurex (opgericht door Van Middendorp zelf), Factory en Factory Benelux. De band toerde in Engeland en Noord-Amerika en deelde het podium met onder meer Comsat Angels, XTC, Joy Division en New Order. Minny Pops ging ter ziele na het vierde album 4th Foor uit 1985.

Als een onverwacht geschenk uit de hemel daalt nu de live-cd Standstill To Motion, 31 jaar geleden opgenomen in de Melkweg, op ons neder. Of liever gezegd: valt op ons. De muziek van Minny Pops was immers altijd prikkelend en confronterend.

We gaan terug naar 19 maart 1981. Minny Pops heeft er inmiddels een winterse tournee door de VS en Canada opzitten en is meer dan ooit een hechte band. De groep bestaat op dat moment uit Wally van Middendorp (zang/tapes), Gerard Walhof (gitaar), Leon van Zoeren (bas) en Wim Dekker (synthesizer). In de Melkweg treden naast Minny Pops ook Das Wesen en Nasmak aan. Geen misselijke line-up.

Minny Pops laat in de Melkweg de extreme debuutplaat uit 1979 voor wat ie is en speelt een flink aantal nieuwe nummers, tracks die pas een jaar later op zullen duiken op de tweede elpee Sparks In A Dark Room. De band opent met een stoot vers materiaal dat je direct bij de strot grijpt: Wong (later een van de prijsnummers op Sparks…) zet de toon, gevolgd door Lights, het snellere, ruwe Trance en de hypnotiserende instrumental Mountain. Wat opvalt bij deze laatste twee tracks is dat ze hier nog aanmerkelijker ruwer en noisier klinken dan later op plaat. Een mooie aanvulling op de studioversies derhalve.

Na vier nummers richt Van Middendorp zich tot het publiek en eindigt met de opmerking: “Het is nu lente!”. Valt volgt is Blue Roses, een scherpe mix van electro en noiserock. Vervolgens beleven we “…het einde van een tijdperk” met het bekendere Kogel. Pakkende synthgolven, doeltreffende gitaarlijnen en het elementaire verhaal: “Kogel, kogel, kogel / Vernietig, vernietig, vernietig / Schiet op de stalen wand”.

Wat volgt is een interessante reeks nummers die laten horen dat de band niet stil heeft gezeten en een uitstekende, vernieuwde setlist heeft opgebouwd. De band speelt onder meer het beklemmende Mental, dat een tweede leven zal kennen op de flexi-disc Een Kus, die later in 1981 bij het blad Vinyl verschijnt. Het dansbare, relatief toegankelijke Time (later ook op single) komt lekker binnen en dat geldt ook voor de donkere maar melodieuze electropop van Island (eveneens op single in een later stadium).

Na de gejaagde track Son, die later terug te vinden is op de Plurex-verzamelaar Hours (1982) imponeert Minny Pops met meer tracks die later op Sparks In A Dark Room zullen belanden. Vital komt voorbij, een meeslepend nummer, met de nadruk op slepend. Met de  holle maar gloedvolle dance van Tracking laat de band horen dat er nieuwe tijden zijn aangebroken. Zonder uitverkoop te houden heeft Minny Pops een nieuw toegankelijker geluid ontwikkeld en het publiek in de Melkweg mag hier getuige van zijn. Deze live-registratie Standstill To Motion is het welsprekende bewijs van de dadendrang van Minny Pops in 1981, het jaar waarin de band zijn vleugels uitslaat om vervolgens in 1982 pas echt te oogsten.

Naast de live-registratie uit de Melkweg biedt Standstill To Motion een boekje met een tekst van Wally van Middendorp en een aantal tot nu toe onbekende foto’s, waaronder een mooie impressie van de trip door Noord-Amerika. En daar komt ook nog eens een dvd bij met opnamen gemaakt op de meest uiteenlopende locaties. De bizarre, expressionistische clips, geschoten op de Filmacademie in november 1979, waren reeds verkrijgbaar op de cd-versie van de debuutplaat Drastic Measures, Drastic Movement. Om het Minny Pops-beeldverhaal volledig te maken zijn ze echter onmisbaar. Verder een interessant kijkje in de Amsterdamse Oktopus (1980 en 1981), destijds bekend geworden door de Ultra-avonden en een track (Kogel) van het hier besproken optreden in de Melkweg van maart 1981. Een verrassende bonus wordt gevormd door opnamen van twee Amerikaanse optredens uit januari 1981. De beelden uit de Hurrah (New York) gaan vergezeld van een uitstekend geluid. Interessant zijn ook de beelden uit de Peppermint Lounge (New York), een levendige undergroundclub, waar Minny Pops podium en kleedkamer deelde met het legendarische Suicide.

Mede in het kader van Standstill To Motion speelde Minny Pops vorige maand, samen met Rats On Rafts, in Sheffield, Leeds, Manchester en Londen. Alsof het weer 1980 was. De band zal in Nederland nog twee exclusieve optredens doen: bij Dansmakers in Amsterdam (11 maart) en in de Melkweg (7 april). Tevens vinden er in Haarlem, Eindhoven, Rotterdam, Amsterdam en Brussel in februari en maart Ultra2012-avonden plaats waar de geest van Minny Pops ook flink doorheen zal waaien. Onder het motto: “van stilstand naar beweging: wakker worden uit een winterslaap”