Zwart en donker als de monsterlijke nacht, hard en zwaar als een betonnen muur, heftig en indrukwekkend als een middernachtelijk mediterraan onweer bij heldere hemel… zomaar wat metaforen die mij te binnen schieten bij het beluisteren van het openingsnummer Goetia. “Lord, have mercy upon me”, dat zijn nog eens ware woorden van een erg boze zanger. Heer, help mij bij het doorstaan van dit majestueus theatraal opus, het laatste nageboorte uit de krochten van de helle zelve. En deze gevoelens worden bij het beluisteren van de hele CD alleen maar bevestigd.

Het moge duidelijk zijn dat ik danig onder de indruk ben van de nieuwe CD van Triptykon. Eparistera Daimones is een afzichtelijk mooi monster. De hoes van de CD drukt het eigenlijk het meest toepasselijk uit: ‘Vlad Tepes’. Nog nooit was de symbiose tussen een schilder en een muzikant zo passend. De beeldende kunst van Hans Rudolf Giger en de muzikale kunst van Tom Gabriel Fischer zijn als het ware voor elkaar bestemd. De muziek klinkt precies zoals de schilderijen; grauw, depressief, vervallen, maar met een vitaliteit en kracht die ongeëvenaard is.

Ik kan natuurlijk nog ontzettend poëtisch door blijven draven over deze CD, maar dat ga ik niet doen. Dit moet voldoende zijn, soms zijn woorden overbodig en moeten we de muziek verder voor zich laten ‘spreken’. De fans weten wat hun te doen staat. Geloof me; het is het meer dan waard! Voor alle beluisteraars van extreme metal: laat je verbazen door de artistieke mogelijkheden die Tom Gabriel Fischer weet te vinden om wederom een prachtwerk uit te creëren. En als ik dan zo enthousiast ben, waarom dan maar 4,5 en geen 5 sterren? Gezien wat deze muzikant in het verleden heeft bewezen verwacht ik dat er meer spannender zaken volgen dan er op deze CD te horen zijn. Deze eerste CD van Triptykon belooft veel voor de toekomst.