Dat zullen tegenwoordig meerdere mensen zich afvragen, Track Dogs stellen zichzelf die vraag in de openingssong Every Dog ’s Day die ondanks het  beladen thema  bijzonder vrolijk klinkt met opgewekte trompettonen van Howard Brown die zijn alomtegenwoordig op de zevende langspeler van het in Madrid residerende internationaal kwartet dat met Kansas City Out Groove laattijdig hun intrede maakte in de rootsrubriek.

Op Where To Now? inviteren ze op elke song muzikale gasten,  zo ondersteunen in Donna Lola de duozang van snarenman Garrett Wall en Brown de heldere zang van Cathy Jordan in de op  de autoharp van medecomponist  Delories Dunn en melodeon huppelende  meezinger. Meet Meet Me In The Middle is een met fijne strijkers verluchte, van melancholie doordrongen ballade terwijl River Of Gold  zuiderse taferelen oproept langs eenzame rivieroevers op ritmiek van cajon en mandolinepicking van David Mooney die op het voorplan komt in de break van Less Then Equal.

Het van James Taylor afkomstige  Carolina in My Mind krijgt hier een ritmische bluegrass behandeling die ongebreideld optimisme uitstraalt terwijl de titeltrack Where To Now? weerom opduikt met mistroostig klinkende strijkers.  Viool, en de karakteristieke whistle accentueren de Ierse roots van Wall en Mooney  die hulp krijgen van de Potato Monsters in  Empty Tracks.

Als de laatste tonen van het verstilde Last Lick Of Light uitgestorven zijn kunnen we resumeren dat er weerom foutloos haasje over gespeeld wordt bij Track Dogs met invloeden uit folk, bluegrass en andere Americana met een evenmin te onderschatten inbreng van de Keltische erfenis.