Torgeir Waldemar
No Offending Borders
Op het vorige titelloze werkstuk manifesteerde Torgeir Waldemar zich als een voortreffelijk troubadour die in de voetsporen van good folks die in de jaren zeventig Laurel Canyon bevolkten. Tot een echte doorbraak in Europa leidt dat akoestische meesterwerkje alsnog niet, wellicht ligt het sombere, melancholische repertoire toch iets te zwaar op de hand voor de doorsnee luisteraar. Offending Borders is wat toegankelijker maar de baardige Noor ontpopt zich geenszins als een vrolijke Fransje.
Op de wazige coverfoto is een fraai gesculpteerde houten troon afgebeeld, daarin zetelde de Duitse keizer Wilhelm II toen hij resoluut de zijde van Oostenrijk koos na de moord op de Oostenrijkse troonopvolger in Serajevo en zo ontaarde het conflict in 1914 in de Eerste Wereldoorlog. Falling Rain behandelt de waanzin van de oorlog, rumblerocker Link Wray schreef deze schrijnende ballade toen hij als een gebroken man uit de Koreaanse oorlog terugkeerde. De gestripte akoestische interpretatie van Waldemar met enkel gitaar en harmonica klinkt indrukwekkend.
In zijn eigen werk gaat Waldemar de minder vrolijke aspecten die de huidige explosieve globale wereldsituatie beheersen evenmin uit de weg in intens, lang uitgesponnen rockwerk. In het door rauwe gitaren geschraagde Summer In Toulouse lijkt het of Crosby, Stills en Nash even de vredespijp roken met Neil Young. Gitaren, zang en opbouw van het eveneens meer dan behoorlijk uitgesponnen epos Sylvia (Southern People) vertonen onmiskenbaar sterke gelijkenissen met de geniale verrichtingen van de Canadees.
Als het elektrisch geweld even verstomd in het prachtige Island Bliss, een weemoedige ode aan het verleden of het grandioos op orgel en steelgitaar meanderende, countrynesk Souls On A String en klinken weids en lichtjes fantastisch met die wonderlijke meerstemmige zang. “I see the end” vertrouwt Waldemar ons toe in een meeslepende afsluitende gospel getinte folksong die een haast religieuze sfeer uitademt. Wellicht is deze fascinerende luistertrip nog maar het begin van veel moois.