Na de ondergang van The Birthday Party keert Nick Cave in 1983 naar Australië terug om een doorstart met The Bad Seeds te maken. Tussen die eerste lichting muzikanten bevindt zich ook de jonge twintiger Hugo Race. Deze gitarist is gevoelig voor het destructieve karakter van de band en heeft moeite om de verlokkingen van drank en drugs te weerstaan. Nadat hij zijn bijdrage aan de novelty hit From Her to Eternity heeft afgeleverd, kiest hij voor een iets veiligere voortgang van het bestaan en start hij de legendarische alternatieve bluesrockband The Wreckery op.

The Wreckery bestaat verder uit toetsenist Robin Casinader, gitarist Edward Clayton-Jones, bassist Nick Barker, drummer Frank Trobbiani en Charles Todd op saxofoon. The Wreckery heeft het stoere sexy karakter van The Birthday Party, het maniakale croonende van Hugo Race, repeterende gitaarriffs, duistere romantiek en een vleugje honky tonk pianospel. Deze korte vruchtbare periode levert slechts twee albums op; Here At Pains Insistence verschijnt in 1987, Laying Down Law komt een jaar later uit. Bang dat The Wreckery hetzelfde lot als The Birthday Party te wachten staat en geveld door de nodige gezondheidsproblemen, zetten ze er vervolgens een punt achter.

Door die geconserveerde mythische cultstatus grijpt Hugo Race de mogelijkheid aan om zijn geluk in Europa te beproeven. Hugo Race and the True Spirit is niet echt een succesverhaal, op kleinschalig vlak blijven de aanhangers hem echter wel trouw. Toch zet hij uiteindelijk zijn zinnen op het thuisfront en reanimeert hij samen met Robin Casinader The Wreckery. De verlokkingen van de wereld overwonnen en met de nodige levenservaringen trappen ze met Smack Me Down af. Fake is Forever gaat op de plek verder waar Laying Down Law punten liet liggen. Daar waar de gezonde spanning in een ziekelijk slopend proces overgaat. Ondanks het feit dat ze al vanaf 2008 voorzichtig optreden, duur het nog zeker vijftien jaar voordat Fake is Forever verschijnt. Het nieuwe nu waar nepnieuws regeert en botox domineert.

De uptempo Smack Me Down heeft door de in passie gegoten swingende soulsaxofoon partijen een stoere jaren vijftig vibe. Het is de wederkomst van de verloren zoon, die als een kamikazepiloot direct het gevaar opzoekt. Nog steeds staan roekeloze songs over de zelfkant van het bestaan centraal. Het romantische The Devil In You handelt over een verboden liefde met een minderjarige vrouw. Deze femme fatale jaagt op de begeerte van Hugo Race. Eeuwige liefde is niet aan leeftijd gebonden, slechts aan een gevoel. Het uptempo Stole It From Alpha Ray ademt vintage The Wreckery en heeft het slepende van een murder ballad. Het staat stil bij de moord op John F. Kennedy; het bekende Kill Your Idols verhaal. Het met subtiele pianotoetsen opgesierde Whistle Clean en ook Garbage Juice maken schoon schip en begraven de geesten uit het verleden. De verlokkingen liggen niet langer op de loer, maar verstoffen in de hoeken van hotel Nostalgia.

Get A Name heeft dezelfde gejaagdheid als Smack Me Down en functioneert hier als psychedelische zustertrack. Het is een aanklacht tegen de Amerikaanse droom, het hoop scheppen uit het geloof en het nutteloos achter de kudde aansjokken. Het beangstigende Evil Eye is filmisch donker, een spokende Big Brother Is Watching You aanklacht tegen de gestoordheid van de maatschappij. Uiteindelijk zijn we allemaal slachtoffers van een gecontroleerd bestaan. Hugo Race betreedt hier de verbale nalatenschap van Mark Lanagan. Hij is net wat minder brommerig, verder is de vergelijking wel kloppend.

Als je ego te hoog vliegt, dan heb je een grotere kans om te verbranden. Dragon Fly offert deze schoonheid op en is als een kansloze hoogmoedsvlucht van Icarus om de zon te trotseren. Young People proberen te overleven door hun neus vol cocaïne te stoppen. Het ideaalbeeld versterkt door kunstmatig egocentrisme. Daar achter gaat een wereld van twijfel, onvrede en onzekerheid schuil. Het is de bewustwording dat leeftijdsgenoten sneuvelen en niet het maximale uit het leven halen. Ondanks de geslaagde doorstart voelt Fake is Forever ook zo aan. Het mist die maniakale duivelse blues gekte en het dwarse van het oudere werk. Hugo Race laat nog niet het achterste van zijn tong zien. Het vat is half leeg, de kater zal snel volgen. Fake is Forever levert vooral voor de zanger voldoening op.

Fake Is Forever verscheen op 30 november 2023 al op Golden Robot, voor de Europese markt volgt de release op het Poolse Gusstaff, op 22 maart.