The Apocalypse Blues Revue
The Shape Of Blues To Come
Het schoenmaker blijf bij je leest principe is zeker van toepassing op The Apocalypse Blues Revue, een hobby bluesband van Godsmack leden Shannon Larkin en Tony Rombola. Godsmack is enorm succesvol in het metalgenre en heeft wereldwijd al 20 miljoen albums verkocht, maar dat aantal gaat The Apocalypse Blues Revue in geen honderd jaar halen. Puur omdat de band het niveau van een gemiddelde kroegband niet ontstijgt.
Meest opvallende bandlid is zanger Ray Cerbone van wie het stemgeluid als twee druppels water lijkt op dat van Jim Morrison (in dronken toestand). Ook de muziek herinnert meer dan eens aan The Doors met een vleugje Danzig, alleen dan veel minder goed en minder mystiek. Het tempo op dit album ligt in het album laag met als negatieve uitschieter We Are One dat zich werkelijk op slakkentempo naar de finish sleept. Bij het lezen van de titel Nobody Rides For Free hoopten we even op een cover van het nummer dat Ratt opnam voor de (eerste) Point Break soundtrack, maar helaas blijkt het te gaan om een monotone stamper. De oplettende lezer heeft al geconstateerd dat uw recensent zich niet bepaald heeft vermaakt tijdens het beluisteren van dit album. De nummers zijn vaak slaapverwekkend saai en het spelniveau houdt ook al niet over. In het bluesgenre zijn er veel betere artiesten actief dan dit viertal, dus liefhebbers van het genre kunnen hun tijd beter besteden. Het is opmerkelijk dat dit album via Provogue/Mascot Records wordt uitgebracht omdat men daar in de regel een neusje voor talent heeft. Blijkbaar is dit de uitzondering op de regel en krijgt de A&R manager een welverdiende draai om de oren. De lezers die nu nog niet zijn afgehaakt en aan chronische slapeloosheid lijden, kunnen we slotnummer Noumenal Blues aanbevelen.