Tania Giannouli
SOLO
Eén van de hardst groeiende briljanten aan het jazzfront is zonder twijfel de Griekse pianist Tania Giannouli. Met haar eerste solo-pianoalbum, simpelweg SOLO getiteld, maakt ze wederom grote indruk.
Het was haar laatste trioalbum In Fading Light van drie jaar terug dat in Europa de deuren van de belangrijke jazzpodia opende. Met wervelende kritieken van oplettende journalisten want aan promotie deed haar ver weg/Nieuw-Zeelandse platenlabel Rattle maar weinig. Het was Giannouli zelf die het contact zocht en daardoor ook de programmeurs van de belangrijke jazz-zalen meetrok.
Ondertussen is iedereen er binnen de jazz van overtuigd dat Giannouli technisch uitermate begaafd is en muzikaal een origineel en avontuurlijk palet aan muzikale kleuren weet te creëren. Tegelijk een wervelwind aan emoties in haar pianospel weet te leggen. Een fenomeen is geboren.
Op haar eerste solo-pianoalbum komt alles waarom ze zo bijzonder is samen. Haar muzikale bronnen zijn slecht te peilen omdat ze van zoveel kanten tegelijk in haar spel doordringen. Vanuit de vrijheid van jazz horen we klassieke elementen, traditionele oosterse elementen, eigentijdse klankkleuringen en zowel dwarsheid als vol melodische lijnen voorbij komen.
Haar spel is sprankelend en vol van leven, immer voorzien van volle vleugen melancholie. Luister naar het fantastische Prelude en je snapt wat ik bedoel. SOLO ligt volledig in lijn met de weergaloze soloptredens die ze reeds heeft gegeven (waarvan beelden online te vinden zijn) en waar het publiek steeds volledig overhoop geblazen werd.
Op voorhand lijkt het aantal van 24 stukken op een album een zware overload, maar omdat Giannouli alle stukken met elkaar verbindt en ze deze lardeert met korte intro’s, preludes en soundscapes vliegt de tijd voorbij. En nog meer natuurlijk omdat alles wat ze speelt zo intrigeert. SOLO klinkt als een liveoptreden in de studio, direct vastgelegd.
Het spel van Giannouli is zowel open en emotievol als avontuurlijk en ongrijpbaar, met immer manoeuvres die onverwachts en spannend zijn, dan weer vol emotioneren. In perfecte balans; ingetogen en uitbundig, dan weer heerlijk dynamisch en onderzoekend op nieuwe klanken de gehele vleugel gebruikend, vindt Giannouli op SOLO wonderlijk fascinerende nieuwe hoogten.