Tacocat uit Seatle laat simpele pop-punk horen met vrolijke samenzang en een niet al te serieuze houding. Vorig album NVM had duizenden gekleurde kauwgomballen op de hoes en op nieuweling Lost Time staan nonchalante getekende katten, met een klok op hun buik. Schattig en een tikkeltje maf. De uit  drie vrouwen en één man bestaande band straalt vooral zorgeloosheid en onschuld uit naar de buitenwereld.

Dat de teksten dan nog enig sarcasme en verbittering in zich hebben merk je pas als je echt dieper gaat luisteren. Onderwerpen zoals vervelende mensen op social media, menstruatie en eikels die je avondje uit verpesten worden op een ludieke manier onder de loep genomen. Ondertussen rammelt de band instrumentaal lekker door, met invloeden uit 90’s rock, surf en tweepop. Zo zijn er al zoveel bands, hoor ik je denken? Ja dat klopt, Tacocat laat niets nieuws horen, maar de uitvoering is goed en klinkt vooral lekker zomers en positief. Hoewel het geen essentiële aanvulling is in je platenkast, helpt het wel tegen je ochtendhumeur en ga je daarna een stuk vrolijker de dag door….dat is ook wat waard!