Vraag Rotterdamse Saskia Groenenberg niet hoe oud ze precies is, wat er in haar leven tot nu toe precies is gebeurd en waarom ze de twaalf songs op haar debuutalbum Testimony niet eerder heeft opgenomen en uitgebracht. ‘Life happened’, zegt ze erover. “Ik heb toppen en dalen gezien.”

Dat Sara Bonne, zoals ze op de plaat en op het podium heet, geen 18-jarig wicht is, wordt wel duidelijk als je de hoes ziet en de plaat hoort. Op Testimony -ook een titel die duidt op enige levenswijsheid- horen we een Stem van iemand die inderdaad al wat butsen heeft opgelopen, maar dat verdriet niet heeft omgezet in verbittering, maar in gevoel. Soul.

HAIL to myself, HAIL to my wonderful self

I am beautiful, human, warm, sensual and kind,

passion locked up, this insecurity makes me blind

Saskia schreef al gedichten en liedjes sinds haar kindertijd. Bij latere herlezing kreeg ze het gevoel dat er weinig ontwikkeling in zat. Nog later realiseerde Saskia zich dat de thema’s in een mensenleven niet wezenlijk veranderen, maar in verschillende levensfasen op verschillende manieren terugkeren. Verder daarover mijmeren is lastig sinds een brand die hele stapel notitieboekjes grotendeels verwoestte.

De brand was, toe tragisch ook, wel een van de grote gebeurtenissen die Sara Bonne inspireerde tot de songs op Testimony. In de zin dat die brand haar uit het lood sloeg.

I cannot say I miss you

Now that I have found my strenght

It was no easy journey

thought it would never end

But look who is laughing last

‘cause I’ve experienced

coming back from the ashes is what makes us the best

Na een periode waarin Sara haar teksten niet wist te ‘vangen’ in muziek die ze recht deed, kwam ze bij producer Budy Mokoginta tot het inzicht dat ze meer de singer-songwriter is dan de pure zangeres die ze zich tot nu toe voelde. Dat Sara Bonne wordt vergeleken met Janne Schra (Schradinova, Room Eleven) is niet vreemd. Haar stem heeft een vergelijkbare klankkleur, ook beweegt haar muziek zich in eenzelfde soul-jazzidioom. De single Amy’s Song werd al opgepikt door Radio 6 en Radio 2. Enkele weken geleden verscheen Hail als tweede single.

Opmerkelijk is wel dat Sara (Saskia) nu na jaren van wikken en wegen haar songs naar buiten durft te brengen, omdat ze eindelijk tevreden is over de vormgeving. Janne Schra begon als zangeres van de band Room Eleven, legde daarna een deel van dat masker af met een bandnaam (Schradinova) waarin haar achternaam was verwerkt, tot ze dit jaar toegaf dat ze voor het eerst een plaat onder eigen naam durfde uit te brengen: het sluitstuk van een lange ontwikkeling.

Saskia Groenenberg bedient zich ook van een alias, maar lijkt afgezien daarvan met deze debuutplaat van de daken te willen schreeuwen: DIT BEN IK!

Of zit er toch nog ergens een laag verborgen die Saskia pas over een tijdje durft prijs te geven?