Sinds hij in 2007 Londen, na een periode in Parijs, verruilde voor New York City toonde Rupert Wates  zich een productief songwriter en vulde zo’n dozijn langspelers met eigen materiaal. Op de voorganger For The People profileerde Wates zich meer dan ooit als een folkman die de Britse traditie eert. Die trend wordt nu verder gezet op Elegies, een sober tot de essentie herleidt  akoestisch werkstuk. Naast de verbluffende snarenpicking is er enkel de akoestische baskist van Tifon Dimitrov die de zang ondersteund.

Dat is in dit geval ruimschoots voldoende, de instrumentatie komt dicht in de buurt van John Martyn en Bert Jansh terwijl de voordacht in het bijhorende reflectieve en poëtisch getint repertoire naar Richard Thompson refereert en bij wijlen aan Nick Drake herinnert. Daarbij borstelt Wates met subtiele en tegelijk krachtige picking op zijn vertrouwde Lowden gitaren.

“If I ran to you would you lead me all the way to your door”, vraagt de folkman zich af in het openingsnummer. Voor zo’n combinatie van schrijverij en verfijnde snarenconstructies openen maar al te graag onze voordeur terwijl de achterdeur elf nummers, zonder uitzonder liefdesliedjes. Een deel daarvan is gebaseerd op klassiek literair werk Guinevere is geïnspireerd op ‘Le Morte Darthur’ van Sir Thomas Malory uit zijn gebundelde verhalen rond Koning Arthur die in 1485 gepubliceerd werden.

Bij het aanzwellende The Storm worden zowel Edgar Allen Poe als Samuel Taylor Coleridge vermeld. Met het op majestieuze picking flanerende Lady Of The Glades  komen we bij de poëzie van John Keats.

De helemaal door Wates bedachte, in romantiek gedrenkte, verhalen klinken al even impressionant. Het lieflijke Cathy, een heerlijk (Like Sunrise) of The Man Who Worked in Clay and Stone, de zachte mijmeringen van On a Midsummer Morning. Het zijn niet alleen die prachtig verwoorde herinneringen aan verloren liefdes of de ongenadig tikkende tijdsklok en het onvermijdelijke verwelken van de jeugd. Liefhebbers van betere akoestische snarenwerk in zuivere folktraditie zullen zich evenmin bekocht voelen met Elegies.