Lekkerrrrrrr, dat is wat ik denk als de eerste groovy riffs van de nieuwe Roadsaw uit mijn speakers knallen. Dan komt er ook nog eens een goeie zanglijn overheen en is Dead And Buried gelijk de eerste topper van dit album.

Op Weight In Gold wordt het tempo opgeschroefd en op volle snelheid klinkt deze band als een op hol geslagen dieseltrein. Thinking Of Me groovet een lekker eindje weg, maar is niet echt een memorabele song. Long In The Tooth en het aan Monster Magnet doen denkende So Low Down zijn wel weer erg lekkere hardrock songs. Hapklare brokstukken pure onvervalste rock voor in de stereo van je auto. Het tempo wordt naar beneden gehaald in doomy tracks als Electric Heaven en het uitstekende Song X. Afsluiter The Trill Is Waiting is gebaseerd op het overbekende galopperende hardrock ritme.

Roadsaw is niet de meest productieve band: in 18 jaar heeft de band 6 albums uitgebracht. Het is ook niet de meest inventieve band. Maar dat geeft niets, want het uit Boston komende viertal levert klasse hardrock af die met de plaat beter wordt. De nummers zijn pakkend en er zit genoeg dimensie in door het gebruik van verschillende pedalen. Verder heeft Craig Riggs een uitstekende stem voor dit soort 70-ies georiënteerde rock die het niet moet hebben van de originaliteit, maar van de intensiteit. En dat zit bij deze heren meer dan goed.