Op hun tweede album neemt PINS wat afstand van het postpunkgeluid van hun prima debuut Girls Like Us. Volgens de dames kun je hun ervaringen van de afgelopen paar jaar, de nieuwe ambities en de invloeden van de bandleden terughoren in het geluid op Wild Nights. Wat die ervaringen, ambities en invloeden ook mogen zijn, het geluid van PINS is inderdaad wat veranderd. De band trok naar de VS om daar in Joshua Tree dit Wild Nights op te nemen, samen met Dave Catching (QOTSA, Eagles of Death Metal).

Gebleven zijn de straffe ritmes, de geblokte songstructuren en de algehele tegendraadsheid waar PINS de afgelopen jaren hoge ogen mee gooide. De postpunkinvloeden zijn zoals gezegd wat teruggedrongen. Dit ten faveure van meer gangbare indierock en sixties/girlpop. Die koerswijziging werkt een aantal keer prima: Young Girls is brutale indiepop waar af en toe hemelse klanken doorheen dwarrelen. ‘What will we do when our dreams come true? …. Young girls…’ Ook Dazed By You is een lekkere en opbeurende song waar je met een beetje fantasie de geesten van Lush en Shop Assistants in kunt ontwaren. Het heftige einde is opvallend en het is niet de enige keer op Wild Nights dat PINS naar een stevige climax toewerkt.

PINS moet het niet hebben van inventieve composities. Waar de band de instrumentatie en voordracht meer binnen de lijntjes houdt, liggen voorspelbaarheid en conventie dan ook op de loer, zoals op de ballad Got It Bad en het vinnigere Curse These Dreams. Gelukkig heeft de band nog een aantal troefkaarten in petto op Wild Nights. Wanneer de postpunk wordt aangedaan weet PINS toch weer te raken, zoals op het spannende Oh Lord, een track met prominente bas en straffe drums die het debuutalbum in herinnering roept. Ook de indiepop in zware jas Too Little Too Late staat stevig overeind. House Of Love, atmosferisch, donker en handelend over nachtclubs, mag er ook wezen.

Het beste bewijs dat PINS ook met een iets ander geluid kan overtuigen wordt overigens geboden door If Only, geweldig pakkende indiepop met een opbeurende beat, pakkende koortjes en een lekker effectvol gitaarloopje. En belangrijker: het is meer dan de meeste andere tracks een organische, bijna ambachtelijke song. If Only ligt vrij ver af van de meeste andere tracks van PINS; het zal moeten blijken hoe de groep haar diverse muzikale gezichten de komende jaren in krachtige albums kan omzetten. Wild Nights is alvast een stap in de goede richting.