Peter Broderick
Blackberry
Dat de creativiteit in het COVID-19 tijdperk voor het muzikale wonderkind Peter Broderick geen beperkingen heeft opgeleverd bewijst hij door totaal onaangekondigd zichzelf, maar vooral de luisteraar te trakteren op Blackberry. Deze prachtige intieme luisterplaat komt totaal onverwachts uit de folk hemel vallen om direct al een plekje in je hart op te eisen.
Hoe bijzonder is het om juist in de periode van verplichte vereenzaming een luchtige dromerige verzameling aan popjuweeltjes af te leveren die juist een breed georkestreerde aanpak uitstralen. Natuurlijk zijn we al lang verwend door zijn veelzijdigheid als multi-instrumentalist, hier laat hij echt pas horen wat hij allemaal in huis heeft. Hij is verantwoordelijk voor alle meeslepende zangpartijen, het lichtvoetige percussiewerk, klein gehouden gitaarakkoorden en uiteraard zijn rol als overtuigend violist, waarmee Peter Broderick in het verleden al een breder publiek kennis mee liet maken, toen hij bij Efterklang met regelmaat op het podium verscheen.
Doordat de wereld langzaamaan tot stilstand komt, krijgt de flora en fauna de mogelijkheid om in vrijheid te ademen en een groter leefgebied op te eisen. De overwoekerende bramenstruiken die zich ten alle tijden een weg door het vol gegroeide landschap heen werken komt terug in de albumtitel. Ook Peter Broderick trekt zich niks aan van de maatschappelijke onvrede, en laat zijn zorgzaam uitgekozen liedjes op een heerlijke manier het muzikale landschap bevolken. Dat hierbij de schoonheid voor wat groeit en bloeit op de voorgrond staat merk je er in alles uit.
De hedendaagse troubadour heeft vanuit een slaapkamer van een flatgebouw in Londen van bovenaf de veranderingen in de steeds leger wordende straten onder hem geobserveerd en die stilte aangevuld met levendige veldopnames. Al zwervend met opname apparatuur heeft hij de beperkingen van het beklemmend gekluisterd in huis zitten losgelaten, en heeft die deur letterlijk en figuurlijk dicht getrokken. Door zich geaard te voelen met de natuurlijke buitenwereld, krijgt hij de mogelijkheid om zijn ideeën tot in perfectie uit te werken.
Stop and Listen is een reisgids voor dummies om het intense gevoel van gelukzaligheid te ervaren door met volle overgave naar je zintuigen te luisteren en innig genot te beleven. Heel spiritueel en hippie achtig allemaal, maar hierbij raakt Peter Broderick ook de kern van deze van oorsprong geitenwollen gemeenschap. Op de achtergrond van But zijn licht psychedelische klanken hoorbaar die al universeel zwevend zich hechten aan de dominantie van de openbarende zangstem. De woordgrapjes op het einde zijn erg flauw en voorspelbaar, en hadden best achterwege mogen blijven. Ook de musicalopbouw in What Happened To Your Heart heeft iets kinderachtigs in de teksten.
Het is stukken minder overtuigend dan het meeslepende de hoogte in gezongen The Niece. Dit hoogtepunt heeft de mogelijkheid in zich om zich te ontwikkelen tot een hedendaagse culturele traditionele klassieker. De gemiste viool laat hij voor zich spreken in Ode To Blackberry, waar dit houten instrument de rol van vocalist vervult. Zijn aanwezigheid in Let It Go is van grote klasse in het ontroerende intro, waarna Peter Broderick zo breekbaar mogelijk de verantwoordelijkheid van de zang weer op zich neemt. De bas introduceert zichzelf vervolgens in het magistrale samenspel tussen de herfstige instrumentatie waarin de zang zich als een dwarrelend blaadje zich doorheen laat vallen.
Bij het verhalende begin van What’s Wrong With A Straight Up Love Song komt die boodschap veel minder over. Een overbodige poging om het verdere verloop aan te kondigen, en een gigantisch klassenverschil met wat hij eerder laat horen. Doordat hij zijn vrouw Brigid Mae Power en stiefzoon Seán Power in het project betrekt is het een echte familiaire aangelegenheid geworden. Genoodzaakt door deze beperkingen hebben ze het hun gezamenlijke kracht gemaakt door in het gemoedelijke Wild Food geheel volgens de opgelegde Corona regels vocaal aan de slag te gaan. Juist die afhankelijkheid en verbroedering met je naasten staat thematisch erg sterk op de voorgrond.
Toch is Blackberry vooral een bewonderingswaardig eerbetoon voor de natuur geworden. De puurheid zit gevangen in de bevredigende kleinkunst werkjes, waarin de singer-songwriter een rustige kant van zichzelf laat opleven, en het meer zwaarmoedige fragmentarische All Together Again en het semi- klassieke piano georiënteerde Partners ver achter zich laat. Helaas is het uiteindelijke niveau te wisselvallig om van een meesterzet te spreken.