Paint Fumes is een zooitje ongeregeld uit North Carolina. Op de binnenhoes van hun garage debuut staan ze er kotsend op. Niet erg subtiel en dat is hun muziek ook in de verste verte niet.

Zoals het hoort in dit soort garagerock ontbreekt de bas, slaan alle meters ver uit in het rood en klokken de meeste songs net rond de 2 minuten. Instrumentbeheersing is minder belangrijk, muzikale chaos des te meer. Maar vergis je niet. Onder de hele brei van herrie schuilen soms verrassend leuke melodieën, want gevoel voor een goed liedje hebben deze gasten wel. Surf Party Apocalypse bijvoorbeeld. Een soort mix tussen Oblivions en de eerste Wavves. Of het heerlijke Hippie. Popmuziek onder een hele dikke laag gruis.

In de titeltrack zit een verslavend gitaarloopje, maar het nummer duurt uiteindelijk te lang en ontaard in muzikaal terrorisme. De 2 minuten blijken toch vaak heilig, bij een langere duur is het allemaal niet zo vermakelijk meer. De invloeden van de Cramps zijn hoorbaar in Walking Song, exact twee minuten en een ware klasse song.

Paint Fumes klinkt niet als een band die zijn debuutalbum aflevert. In de wereld van de gruizige, trashy rock ’n roll maken ze een behoorlijk punt. Een verrot, overstuurd punt…