Voor de opnamen van de tweede cd huurde ORKA voor een maand een zoutopslagplaats in de haven van Tórshavn, de hoofdstad van de eilandengroep Faeröer. Gezien het feit dat de band van diezelfde eilandengroep afkomstig is, was dit niet zo’n verre reis. De industriële setting waarin Öro tot stand kwam is duidelijk aanwezig. Voeg daarbij de zelfgemaakte (stalen) instrumenten van de band en het geluidsbeeld wordt nog duidelijker: mechanisch en industrieel.

ORKA verwierf al bekendheid door hun residency op het festival Trans Musicales in 2008. Hierdoor stond ORKA zeven dagen in de etalage. Overigens samen met Yann Tiersen, bekend van onder meer de soundtrack van Le Fabuleux Destin d’Amélie Poulain.

Op Öro heb je regelmatig de indruk je in een machinekamer te begeven. ORKA trekt op het merendeel van de tracks een industriële achtergrond op. Door te variëren met zangstijlen, tempo, percussie en balans weet de band ieder nummer toch weer anders voor de dag te komen.

Na de plechtstatige opener Órógv komen we op iets gangbaarder terrein met Betri Tíðir: een straffe beat, gelardeerd met wazige, half-menselijke geluiden waar Boards of Canada dus niet alleen het patent op blijkt te hebben. Met een lijzige zanglijn erover is dit een van ORKA’s gangbaarste nummers. Hierna nemen de machine’s het weer over in Hungur.

En zo schakelt ORKA continu heen en weer tussen confronterend en dromerig, ambientesk. Het zorgt ervoor dat Öro een niet al te zware opgave is. ORKA creëert een bijzonder geluid waarbij het werk van (de latere) Einstürzende Neubauten en Sigur Rós zo nu en dan door het hoofd schiet.

Het album blijft van begin tot eind boeien, al is het lastig om hoogtepunten aan te wijzen. Het wat dromerige, relatief toegankelijke Aldan Reyð is een melancholisch pareltje. De vocalen treffen in het hart en de strijkers en klanktapijten doen de rest. Fylgið begint als een staalwerksymfonie. Wat volgt is vrij vlak maar de bezwerende zang en de kadans weten te hypnotiseren. Moldblak opent beklemmend, als een soundtrack bij een duistere film. De fluisterzang en verwarrende geluidseffecten geven vervolgens geen verlichting.

Öro is een gedurfde plaat van eigenzinnige band. Een welkom geluid uit verre oorden. Hopelijk blijft ORKA ook zelf instrumenten maken en neemt de band de volgende plaat ook weer op locatie op. Dan komen we ongetwijfeld weer voor prettige verrassingen te staan.