Het album Swang Thang van tenorsaxofonisten Olaf Hoeks en Ruud de Vries begint meteen heel mooi met Blues for Willis, een eerbetoon aan tenorsaxofonist Willis Jackson, gecomponeerd door Ruud de Vries. Lean Baby, gecomponeerd door Billy May en Roy Alfred, is rustig en mooi. Black Foot van Russell Jacket en Emerson Carrethers begint met jazzy drumspel van Maarten Kruijswijk en ook schittert hier pianist Nick van den Bos naast het spel van beide tenorsaxofonisten.

Het repertoire van dit prachtige jazzalbum met dertien tracks bevat drie composities van Ruud de Vries en vier van Olaf Hoeks.  Heel mooi is het melancholieke That’s All, een compositie van Alan Brandt en Robert William Haymes. Flip, gecomponeerd door Olaf Hoeks, klinkt veel vrolijker en lekker ritmisch. Net als de compositie van Ruud de Vries Glockamorro dat enigszins een Latin touch heeft, mede door het pianospel van Nick van den Bos. Wat laten Hoeks en De Vries hier hun saxofoons blij klinken! Je krijgt er een zomers gevoel van. Daarna gaan we luisterend naar Sahara, een compositie van Olaf Hoeks, waarin gitarist Walther De Graaff een mooie gastrol vervult.

Ook Say Forward I’ll March van Gene Ramey, Jay Mc Shann en Archie Hall is erg goed met af en toe een intermezzo met piano en drums en bas van Hans Ruigrok. I sold my heart to the junkman , gecomponeerd door Leon René, klinkt als een muzikaal jazzverhaal met een diepgaande bas solo van Hans Ruigrok. Gevolgd door de krachtige compositie Illinoise van Ruud de Vries, een eerbetoon aan tenorsaxofonist Illinois Jacquet.

Het erg goede Calypso Twist , gecomponeerd door Olaf Hoeks, wordt zoals de titel al aangeeft gekenmerkt door een Caribische jazz touch! Je kunt er op dansen! En zeker ook op de drumsolo van Maarten Kruijswijk. Ook de slottracks Blow Down van Olaf Hoeks en Snake Eyes, gecomponeerd door Alvin Red Tyler en Allen Toussaint zijn erg goed. Dit is dus een top jazzalbum!