Bij het horen van de naam Natacha Atlas denk je nu niet gelijk aan België, maar ze werd er wel degelijk geboren. In een Brusselse buurt waar ze muzikaal haar familiebanden met Marokko, Egypte en Palestina leerde kennen.

Met een grote liefde voor de muziek van haar voorouders en de invloed van Westerse dance beats legde ze uiteindelijk vanaf begin jaren 90 een fascinerende basis voor een rijke carrière. Met het rondreizen over de wereld (zo woonde ze de afgelopen 10 jaar afwisselend in Brussel, Egypte, Griekenland en Engeland) wist ze haar muziek telkens weer een andere injectie te geven.

Na een handvol prachtalbums lijkt met het nieuwe album Mish Maoul de cirkel voorlopig rond te zijn. De exotische beats vloeien weer optimaal samen met de Noord-Afrikaanse melodieën en haar stem klinkt mooier dan ooit.

Grote invloed daarop is zonder twijfel de vernieuwde samenwerking met producer Nick Page, alias Count Dubulah. Voorheen de grote man achter Transglobal Underground, de band waar ze haar eerste successen vierde, en degene die haar eerste album mede produceerde.

Hij weet voor het album de perfecte sfeer neer te zetten. Het toevoegen van de smaakvolle strijkers van de Cairo String Orchestra en de Arabische oud is daarin essentieel geweest.