Zwaarmoedig, deprimerend uitzichtloos en met uitgebluste leegte presenteert het Londense viertallige vrouwengezelschap Goat Girl hun gelijknamige rockdebuut. Deze plaat ademt in trage, verslavende songs de druggy verregende grungegemeenschap uit. Uitputtende postpunkmentaliteit met licht masserende baspartijen, waarvoor Naima Bock de eindverantwoording draagt. Opvolger On All Fours maakt van Goat Girl een gevestigde Britse rockscene naam, al is Naima Bock dan reeds door Holly Hole vervangen.

Naima Bock beseft erg goed dat er geld in het laatje moet komen, distantieert zich van het onstabiele muzikantenbestaan, richt een tuinbedrijf op en voltooid haar archeologiestudie. Deze zekere toekomstvoorziening geeft haar de rust om zich vervolgens weer in dat artiestenwereldje te mengen. Rust, zekerheid en een veranderende leefstijlvisie verrijking dus, aangevuld met muzikale verruiming en de ontdekking van haar eigen fraaie zangkwaliteiten. De kernbasis van het dromerige retro Giant Palm, waarmee ze schaamteloos en verwachtingsvol een zeer aangenaam visitekaartje achterlaat.

Zonnige Braziliaanse zomer roots van haar vaderskant, Griekse mysterieuze beschavingskennis van moeders zijde en een gezonde wereldse oudheidculturen interesse. Ze vinden hun weg in een broeierige door synthesizers en energieke ritmecomputers aangestuurd drone klimaat, waar jazz en folk de heersende goden zijn. Naima Bock ontwikkelt door middel van zelfstudielessen en gezonde leergierigheid haar muzikale inzicht, het assortiment met gitaar en viool verbredend. Tijdens het zorgvuldige fileerprecisieproces wekt ze de interesse van Speedy Wunderground platenlabeleigenaar Dan Carey op.

Giant Palm heeft de puurheid, het vernieuwende ontplooiende en het verfrissende van de landelijke leefomgeving. Die geïnteresseerde bewustwording gaat nog verder naar de traditionele folk terug, waar natuurlijke kernelementen een grote rol spelen. Het spirituele handboek van natural high zinsbeleving en mentale heling volgens de Naima Bock principes. De zin van het leven, het nut van het bestaan. Onderdompelend gedoopt, herboren van het verleden distantiërend. Heel bovenaards, heel psychedelisch en zeer jaren zeventig.

Na het liefde geven en nemen sixties tijdperk volgt die heimelijke drang om gezamenlijk daadwerkelijk iets van een bestaan op te bouwen. Een commune aan gelijkgezinden, en zo mag je het door meer dan dertig gastmuzikanten ingespeelde Giant Palm gerust zien. Er wordt met zwevende Moog en Krautrock elektronica gestoeid, pastorale landende Bon Iver dronelandschappen gecreëerd en een intense zoektocht ingezet om de hoge stemmogelijkheden van Naima Bock te ontdekken. Heerlijk aards bedwelmd op psychedelische tripwolken.

Onstuimige klarinet wervelwinden, vervagende saxofoon wrijvingen en traditionele Keltische viool liefkozing. Het zijn maar passerende alledaagse geluiden welke zich gehypnotiseerd bij het betoverende bedroefd als een gids leidende luchtige fluitspel voegen. Bevreemdende symfonische koorzang rockopera uitspattingen, triphop exotica, straattaal blazersjazz, Franse chanson liefde, de diepere melodieuze folk treurnis overstemmend. De schoonheid van een bijna spanningsloos werkveld, eenvoudig en teer, waar juist die kleine bijna onzichtbare subtiliteit het verschil afdwingt.

De lagen aan dichtgemetseld isolement schilferen elke luisterbeurt een stukje verder af, om de geheimen van het innerlijk meer te openbaren. Het lijkt wel of jaargetijden en dag en nacht ritme er een Russisch roulettespel mee spelen. Flora en fauna gemoedstoestanden, folk zoals het van oorsprong bedoeld is. De fragiele zangpartijen van Naima Bock overstijgen nergens de middelmaat, de warme emotie doet dat wel. Met Instrumental wanen we ons eventjes in die menigte van de krioelende ondergrondse Londense metro mierennest jungle om vervolgens weer haar terugkeer naar de bevrijdende plattelandsstilte te bespoedigen.