Ik heb eigenlijk altijd een soort van haat-liefde verhouding met Mozart’s muziek gehad. Het barokke gepingel van zijn divertimenti kan ik niet uitstaan, maar zijn piano concerten vind ik dan wel weer om aan te horen. Ik denk dat ik zijn muziek eigenlijk mooi zou moeten vinden, maar diep in mijn hart vind ik het veel te lichtvoetig.

Mozart schreef zijn piano concert nr. 9 “Jeunehomme” in 1777 toen hij 21 jaar oud was. Het eerste en het derde deel zijn gevuld met het gebruikelijke barokke gepingel, maar vooral het tweede deel bevat meer emotionele muziek. Het heeft prachtige rustige momenten. Dan vind ik Mozart’s muziek eigenlijk op zijn mooist. Piano concert nr. 12 was geschreven in de herfst van 1782, maar vijf jaar later dus. De drie delen van dit piano concert bevatten de meer bewogen muziek van deze CD. Hoewel er nog steeds geplingeld wordt, klinken er ook wat meer rustigere en volwassener klanken. Het middenstuk is wederom het mooist, maar ook de opening kan ik wel waarderen. Als toegift krijgen we nog rondo in A majeur K 386 te horen. Dat is eigenlijk wel logisch, aangezien dit werk door sommigen beschouwd wordt als een alternatieve finale van het 12e piano concert. Als ik mocht kiezen zou mijn voorkeur naar de Rondo uitgaan en niet naar de originele finale, maar wie ben ik om dat te beslissen?

Het Zweedse BIS heeft deze werken in november 2010 uitgebracht op een super audio CD. Achter de fortepiano zit onze eigen Ronald Brautigam. Hij wordt begeleid door Die Kölner Akademie onder leiding van Michael Alexander Willens. Op de uitvoering van de klassieke werken is werkelijk niets aan te merken. Ronald Brautigam zorgt voor mooi pianospel, het orkest ondersteunt de pianist zonder te overheersen, het geluid en de opname zijn prima in orde. Mozart moet in mijn ogen over het algemeen lichtvoetig gespeeld worden en dat wordt op deze CD gedaan.

Voor deze opname is een fortepiano gebruikt die gebaseerd is op een instrument uit de tijd van Mozart zelf. Deze CD is de eerste in een serie waarin Mozart’s werk voor piano en orkest op instrumenten uit zijn tijd uitgevoerd worden. Hiermee wil men de ontwikkeling van de piano gedurende de late 18e eeuw weergeven. Verschillende orkesten van verschillende omvang zullen hun bijdrage leveren om de reikwijdte van de werken uit Mozart’s tijd te weerspiegelen.