Liz Mcgrath is een Gwen Stephanie look-alike die samen met haar man, de lead gitarist Morgan Slade het brein is achter Miss Derringer. Deze uit LA afkomstige band is inmiddels aanbeland bij hun derde album. De looks van de band zijn opvallend, Miss McGrath is een stylish verantwoorde übervrouw die bijgestaan wordt door een stel modieuze Gothrockers met een rockabilly tik, maar hun liedjes zijn dat in veel mindere mate.

De muziek is een mix tussen rockabilly, country, new wave, punkrock en pop. Tekstueel handelt het hele album over het gangsterbestaan in de jaren ’60. De albumtitel Winter Hill verwijst naar een Ierse gang die de straten van Boston onveilig maakte in die periode. De mix van muzikale stijlen probeert die tijdsgeest uit te beelden. Dit geheel komt allemaal wat gemaakt over. Het hele album is flinterdun. Opener Click, Click (Bang, Bang) doet veel verwachten, dit is echt een leuk nummer. Ook Bulletproof Heart en Black Tears, twee songs die aan Blondie doen denken gaan er in als ‘Wieger Ketellapper’, maar daarna gaan de clichés toch storen en wordt het album een beetje saai. Miss McGrath heeft een goeie stem en haar looks mogen er zijn, maar dat en drie leuke nummers is niet voldoende om te overtuigen.