We volgen deze Canadese muzikant al een tijdje. Als gitarist ontworstelde hij zich aan het bluesrockcircuit en evolueerde van  rauwe door gitaar gedomineerde bluesrock naar meer uitgewerkte bluesgetint soulwerk, met zijn expressieve zang verlegt Matt Andersen moeiteloos de focus naar  gospelgetint werk. De ondersteuning van de Smith sita’s die sporadisch ook op het solo werkstuk  House To House figureerden is daarbij essentieel en wordt nu verder doorgetrokken met ondersteuning van Andersens voltallige, van de Canadese Oostkust afkomstige band.

Er is een niet te onderschatten inbreng voor het toetsenisten duo Kim Dunn en Chris Kirby. Die laatste levert samen met gitarist Cory Tetford ook ondersteuning bij het songwerk. Dat resulteert in energieke passages met het opstuwende ritmiek aangestuurde How Far Will You Go en de energieke funk van What’s On My Mind met ruimte voor de B3 Hammond van Kirby. Ook de meeslepende soulballade Keep Holding On is puik teamwerk en toont nog eens de intrinsieke kracht van Andersen’s soepele zang.

De alomtegenwoordige aanwezigheid van de drie Smith zusjes drijft Andersen tot topprestaties in het hitsige met handclaps begeleide  Solow, Solo. Ook Terra Spencer is van de partij, dit keer niet als zangeres, de tedere pianoballade Miss Missing You vermeldt Spencer als co-auteur. Aurore ongetwijfeld een van de absolute hoogtepunten componeerde ze i n haar eentje. De op orgelpartijen geënte roadtrip door Canada zit diep geworteld in de gospelsfeer. Met Rollin’ Down The Road cruisen we richting New Orleans op countrynesk snarenpicking en een opgewekte barrelhousepiano die zwierige orgelklanken flankeert.

“We’ve got to learn how to live together if we’re gonna make it through”, stelt Andersen in What’s On My Mind, sociaal engagement verpakt in broeierige funk. De fraaie, sfeervolle ballade Only An Island roept herinneringen op aan de verrichtingen van een jonge Joe Cocker in intiemere momenten.The Big Bottle Of Joy toont nog eens uitvoerig de klasse en veelzijdigheid van Matt Andersen aan.