Tijdens de verplichte sabbatical pandemie zondert zangeres/gitarist Adrianne Lenker zich af om in alle rust aan haar Songs and Instrumentals tweeluik te werken. In haar kortstondig kluizenaarsbestaan stelt ze zich niet geheel wereldvreemd op. Ze houdt weldegelijk met haar drummende Big Thief collega James Krivchenia contact, en ondanks dat zijn aandeel op haar solo uitstapje ontbreekt treffen ze elkander wel bij de bevriende singer-songwriter Mary Elizabeth Remington. Deze folky werkt in dezelfde periode in Embudo aan In Embudo, welke ze na afronding stilletjes op 1 juni 2020 in eigen beheer uitbrengt. Tot die hechte kennissenkring behoort ook multi-instrumentalist Mat Davidson van Twain, en ondanks dat dit getalenteerde viertal voor prachtig klein gehouden viersporenrecorder lo-fi kampvuur prachtsongs garant staat, krijgt In Embudo niet de aandacht welke dit in New Mexico geactiveerd project verdient.

Ook het prachtlabel Loose betreurt het gebrek aan belangstelling, en gunt Mary Elizabeth Remington terecht een herkansing. Doordat die overduidelijk het accent op de Big Thief samenwerking leggen, gaat het balletje nu opeens wel rollen. Het is te triest voor woorden dat het op eigen kracht blijkbaar niet mogelijk is om de plaat aan de man te brengen, maar zo werkt het nu eenmaal in dit wereldje. Al moet ik eerlijk toegeven, dat de oorspronkelijke release mij ook volledig ontgaan is. Wat kan je verder van In Embudo verwachten? Qua opzet ligt het dus in het verlengde van de Songs and Instrumentals plaat van Adrianne Lenker, het grootste verschil zit hem in de zangkunsten. Adrianne Lenker heeft iets kinderlijks sensueels in haar doorleefde oud klinkend hoge stemgeluid, Mary Elizabeth Remington profiteert juist van die zwoele lagere dieptes.

Toch treffen ze elkander regelmatig op In Embudo , en daar vloeien de vocalen perfect in elkaar over. Mary Elizabeth Remington is overduidelijk de hoofdvocalist, en laat zich niet door haar overbekende compagnon wegdrukken. De samenzang is meesterlijk, ondanks dat het een folk basis betreft creëren ze als duo bij Dressoir Hill, Mary Mary en Tuesday een romantisch gospelsfeertje. Het is zelfs de vraag of de bezongen liefde een naaste betreft, of dat ze hier op het religieuze kruispunt een goddelijke hogere macht aanbidden. Mary Mary vervalt in een lachsalvo, die ze wijselijk niet verwijdert hebben. Het ontneemt de ernst van de song, benadrukt vooral het plezier van samen muziek maken en dat je het allemaal niet te serieus moet nemen.

De zware donkere bas is een slopende aanval op de vertrouwde vastigheid van de huis, tuin en keuken Holdfast percussie. Mary Elizabeth Remington overstijgt haar gospelfase en is genoeg gerijpt om de soulziel te openen. Het psychedelische All Words heeft ook de nodige evangelische verwijzingen. Het delen van het brood, de zuiverste reinheid, en de onrustige herrijzenis uit het graf. Allemaal levensvragen. Is God wel een mannelijk figuur, of staat de leven barende vrouw voor dat overkoepelde symbool. Wat heb je aan een etensbron als je deze niet kan bereiden. Mother kookt, biedt bescherming en luistert naar vragen, zonder de antwoorden als voedsel in de mond te leggen. Soms heb je alleen een stem om je te bewapen, soms heeft een song niet meer nodig. Een andere keer vraagt een track om wegvarende slidegitaargolven, en surf je onvast door het Wind Wind universum. In Embudo is tevens een plaat waarop de vier oerkrachten, aarde (Green Grass), vuur (Fire), lucht (Wind Wind) en uiteraard ook water (Water Song) centraal staan.

Misschien is het kort gewiekte gras aan de overkant van de weg weldegelijk groener, maar bewandel je in Green Grass bewust een verwilderde route met de nodige hindernissen. Maar het is vooral een zoektocht naar de ultieme verbintenis, terend op de vooruit gesnelde akoestische gitaar die het te volgen pad beloopbaar maakt. Gedurende de plaat ontdek je steeds vaker dat de liefde voor de natuur in het middelpunt staat. Als die in evenwicht is, ontwikkeld zich daarvanuit genoeg ruimte voor geloof en dierbaren. Houden van is een breed begrip. Schijnbaar heeft dit kwartet het nodig om met het aardse contact te leggen. Fire is een diepere avontuurlijke ontdekkingstocht, waarbij de stevig doorhakkende percussie de rol van gids opeist, en de gitaar op een zijspoor parkeert. Na de bezinning leidt het verharde Wooden Roads de terugkeer naar de bewoonde wereld in. Een elftal aan spirituele welvaart bagagedragers rijker.