The Village is de derde plaat van LPG, de band die in 2005 debuteerde met I Fear No Foe en het jaar daarop mede dankzij een telefooncommercial een hitje scoorde met Belly Rollercoaster. In 2008 zag With The Earth Above Me het levenslicht. Vervolgens verkaste de band van Hoogezand Sappemeer naar Amsterdam en stapte in een later stadium bassist Gerard Halbe Kooistra uit de groep. Tussen de albums door kon de band zijn creatieve ei kwijt in het eigen kunstmagazine DeSpeech, waarvan onlangs het derde deel verscheen.

Op The Village horen we een band die op zoek is gegaan naar zichzelf. Is LPG catchy rock? Of is het zomerse pop? Of introspectie? Dit derde album biedt een beetje van alles maar de meerstemmige, soms bijna rituele zang is nog steeds sfeerbepalend: Motivation is in aanzet een robuust, akoestisch liedje dat zich door diverse wendingen in melodie en sfeer en hier en daar bijna verheven zang ontpopt tot een kenmerkende LPG-song. Ook Kids is zo’n  meerstemmige, ogenschijnlijk warme, catchy track die toch wel erg regelmatig van klankkleur verschiet en van tempo wisselt.

De ouverture van The Village laat stemmige, melancholieke blazers horen. Love Will Surround You is een uptempo track die wat aan Moss doet denken en nu al tot een van de prettigste songs van deze lente gerekend mag worden. Paulus kent een lekkere keyboard-sequence, zagende gitaren, een orgelsolo en een sfeer van algehele dwarsheid. Een lekker piekmoment.

LPG is een eigenzinnige band die zich niet altijd makkelijk laat vastpinnen en niet iedereen hoeft te plezieren. In een aantal gevallen levert dat opvallende en boeiende songs op als het bijzonder vocaal georiënteerde  Hang ‘m. Folky, akoestisch, theatraal, dramatisch, raadselachtig en gelardeerd met  sfeerversterkende elektronica. Zo hoor je ze toch niet vaak, hoor. Say No is een andere uitschieter; ingetogen maar met een onderhuidse spanning en voorzien van sfeervol orgelwerk en originele samples, of liever gezegd, found sounds. Het kalme maar suggestieve E kent die zweem van melancholie en die gedurfde traagheid die de muziek van The Cure dertig jaar terug ook had.

Niet altijd levert de werkwijze van LPG overtuigende resulaten op;  het interessante geluid en de opvallende structuur wegen dan niet op tegen de zwakkere melodie of het ontbreken van échte prikkels. Dit is het geval op een aantal songs, zoals bijvoorbeeld Creation en Let Me Out. Allerminst slecht, maar je neemt er toch niet zo gek veel van mee.

Met afsluiter The Village zweven we fraai naar buiten. In de video zien we de band aan het werk in studio/atelier en zijn we getuige van de totstandkoming van het artwork van The Village, een plaat die niet van begin tot eind memorabel is maar die wel bewijst dat LPG platgetreden paden blijft vermijden en nog steeds in staat is met interessante creaties te komen.