Al vrij snel kwam er rond deze uit L.A. afkomstige formatie een buzz. Ze brachten een EP uit op het Rancid label (Born, Raised, Passed Away (In East LA)) en toerden ook met deze band. Al snel ging het gerucht dat hun debuutalbum uit zou komen op Hellcat records. Dit bleek niet het geval en Los Difuntos is uitgekomen op Nickel and Dime Records. De reden dat het album uiteindelijk niet op Hellcat is uitgekomen is mij niet duidelijk. Het heeft in ieder geval niet aan de muziek gelegen.

Los Difuntos brengt een hele goede mix tussen Rancid-achtige punk, ska, Spaghetti Western, psychobilly en country. Het album opent met het spooky instrumentale Rise Of The Diseased wat over gaat in Lucy, een heerlijke punksong met Matt Freeman (Rancid) die wat vocalen weggeeft. Story Of Leon’s Downfall begint als een mierzoete tearjerker, maar gaat over in razendsnelle psychobilly. Now I’m Gone is muzikaal een heel vrolijk nummer, met een verrassende break er in. Het is te veel om alle songs te beschrijven, maar de rest van het album biedt dezelfde drive en diversiteit als de nummers die ik hierboven heb aangekaart. Christian T. Zijn teksten handelen allemaal over het opgroeien in de ruigere buurten van L.A. en zijn gitaarsound en die van Troy Destroy laten een breed spectrum horen, van warme vintage tot vol vette distortion.

Dit is een zeer getalenteerde band die de aandacht absoluut verdient. Nu ze ook in de nieuwe film van Spike Lee, Saint John Of Las Vegas te horen zijn, zal dat wel goed komen.