Al in februari kwam Heart Of A Dog uit en de eerlijkheid gebiedt te zeggen: het is volledig aan me voorbij gegaan. Gelukkig viel het naar Mikhail Bulgakov’s novelle vernoemde album kort geleden alsnog op de deurmat. En ja hoor, dit is weer zo’n album dat toch nog gauw even (flink) wat positieve aandacht verdient. Hoewel Kasey Anderson me met opener The Wrong Light wel even op het verkeerde been zet.

Dat nummers is namelijk lome, maar loeizware rock: heavy, zwaar vervormde gitaren zorgen voor een bijna vijf minuten durende muur van geluid. Niet dat ik daar vies van ben hoor, maar dit nummer is gewoon niet exemplarisch voor wat nog gaat volgen. Mercy bijvoorbeeld doet door de gitaren en de blazers erg denken aan The Rolling Stones, zoals die klonken tijdens bijvoorbeeld Rocks Off (op Exile On Main Street). Ook Exit Ghost past in die ‘Stones-lijn’. Het nummer begint rustig, ware het een ballad, om even later als een lekkere rocker verder te gaan. Een echte ballad volgt daarna, het meeslepend mooie Your Side Of Town. Het volgende Sirens And Thunder is een makkelijk in het gehoor liggende rechttoe-rechtaan rocker met een prachtige slidegitaar. Dit nummer ’s ochtends luisteren betekent dat je het ’s avonds nog altijd in je systeem hebt, heerlijk!

Kasey Anderson’s Dream is een nummer dat je zou kunnen omschrijven als ‘Dylan on speed’: wat een heerlijke, meeslepende rocker! Anderson wordt daarna zelfs nog even wat folky als op de intense ballad My Blues, My Love een accordeon inzet. Niet alleen verrassend, vooral indrukwekkend! Toch heb je geen tijd om daarvan te bekomen, met My Baby’s A Wrecking Ball mag je meteen weer in de hoogste rock-versnelling verder. Opnieuw gaat de gitaar hier los, zowel in de solo als met de slag.

Net als je denkt dat Anderson wel door zijn ‘stijlen’ heen is, laat hij op de voorlaatste track For Anyone nog even horen dat hij weet hoe je een nummer soulvol moet brengen. Niet alleen de toetsen (orgeltje en piano) zorgen daarvoor, dat doet ook zijn zang.

Je hoort dat dit album voortkomt uit plezier. Hierover zegt Kasey Anderson zelf: “I wanted to make a rock ‘n’ roll record with my friends. I wanted to write ten good songs, put everyone in a room and roll tape. So that’s what we did. We played a song until we got a take that we liked, then we moved to the next; didn’t usually take too long. In between takes we laughed a lot and talked about records, politics, and baseball (in that order). That’s the way it’s supposed to work, right? You make art you’re proud of and you have a good time doing it – it’s called ‘playing’ music for a reason.”

Een prachtige manier om te verwoorden wat je te horen krijgt op Heart Of A Dog. Hoewel het uiteindelijk geen tien nummers werden, maar elf. Het album eindigt namelijk met een secret track. Niet erg hoor: hoe meer van deze muzikanten, hoe beter! En daarom bombarderen we Heart Of A Dog alsnog tot ‘Album van het Moment’.

https://www.youtube.com/watch?v=T9qeGxUafeo