Na het uiteenvallen van Bad English pakte zanger John Waite zijn solocarrière weer op die hij na zijn vertrek bij The Babys was begonnen. Tot op heden zijn de successen van de jaren tachtig –Waite scoorde een #1 hit met Missing You– uitgebleven. Dat ligt niet zozeer aan de vocale capaciteiten van Waite want hij zingt nog steeds prima en evenmin aan de kwaliteit van de composities want dat zit ook wel snor. Laten we het erop houden dat de melodieuze rock de tijdgeest niet mee heeft.

Op Rough & Tumble wordt de luisteraar andermaal getrakteerd op een rits fraaie AOR liedjes zoals het Bad English achtige Skyward en melodieuze rock voor lange autoritten in Shadows Of Love en If You Ever Get Lonely. Het  titelnummer en Sweet Rhode Island Red zijn meer rechttoe-rechtaan stampers die drijven op een aanstekelijke riff. In het gladde poprockliedje Evil dat is geïnspireerd door het overlijden van Michael Jackson is duidelijk veel aandacht besteed aan de productie want de gelaagde sound steekt nogal af bij de rest van het materiaal. De cover Further The Sky van Gabe Dixon bewijst dat Waite’s stem prima past bij een jazz geluid en dat we de Engelsman voorlopig nog niet kunnen afschrijven. In de akoestische bonustrack Hanging Tree toont Waite zich van zijn meest breekbare kant. Het is sneu dat Waite tegenwoordig meer geld verdient aan het feit dat andere artiesten zijn werk coveren (in ons land scoorde nota bene Marco Borstato een hit met een Babys nummer) dan aan royalties van zijn eigen platen.

Rough &  Tumble is geen wereldschokkende, trendy of vernieuwde plaat, maar wel een verzameling goede melodieuze rockliedjes die gretig aftrek zal vinden bij de John Waite fanschare.