Jeff Healey
Last Call
Hemeltjekaas! Wat is dit? Een soundtrack voor Laurel & Hardy, Harold Lloyd of Charlie Chaplin? De veel te vroeg overleden bluesgitarist Jeff Healey blijkt laat in zijn carrière de blues te hebben verruild voor jazz en heeft voor Last Call veertien nummers uit de tijd van 78-toeren platen opgenomen. Healey blijkt in zijn leven dik 27.000 78-toeren platen te hebben verzameld en covert hier zijn swing-favorieten uit de tijd van Lonnie Johnson, Eddie Lang, Fats Waller, Sidney Bechet en Joe Venuti.
Het zijn namen uit een lang vervlogen tijdperk waardoor deze cd enerzijds nostalgisch sentimenteel en anderzijds bijzonder gedateerd klinkt. Healey speelt gitaar en trompet en wordt vergezeld door Drew Jurecka op viool en Ross Wooldridge op piano en klarinet. Healey neemt ook de soulvolle vocalen voor zijn rekening en doet dat niet onverdienstelijk, maar dit type heeft een stem als die van Sinatra nodig om het naar een hoger niveau te tillen.
Een oordeel over deze muziek vellen is voor ondergetekende niet verantwoord omdat ik niet bekend met de swing-jazz uit de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw. Een vergelijking met de originele of latere uitvoeringen van Pennies From Heaven, Autumn In New York en Holding My Honey’s Hand kan ik evenmin maken. Laten we zeggen dat ik blij ben dat ik niet de marketeer ben die dit met liefde gemaakte product aan de man moet brengen. Daarom dus geen waardering…