De eerste vier symfonieën van Gustav Mahler worden vaak omschreven als de Wunderhorn-symfonieën, omdat ze allemaal thema’s bevatten die hun oorsprong hebben in de liederencyclus Des Knaben Wunderhorn. De vierde symfonie onderscheidt zich van zijn andere werken door een opmerkelijke lichtvoetigheid. Het voorgaande werk, Mahler’s derde, was er één van monumentale omvang, terwijl de vierde dat absoluut niet is. De vierde symfonie van Gustav Mahler is daarom een beetje een vreemde eend in de bijt.

Op 16 februari 2006 werd Symfonie No. 4 in G mineur van Gustav Mahler uitgevoerd door het Philharmonia Orchestra onder leiding van Sir Charles Mackerras in de Queen Elizabeth Hall te Londen. De sopraan Sarah Fox zong tijdens het vierde en laatste deel de tekst Das Himmlische Leben. Een live opname van deze uitvoering werd vorig jaar door Signum Classics op CD gezet (SIGCD219).

Bij andere uitvoeringen krijg ik nog wel eens de indruk dat het vierde, gezongen, deel niet echt bij de andere drie delen past. Sir Charles Mackerras zorgt voor een algehele cohesie, waardoor dit niet het geval is. Verder zorgt de dirigent voor een spannende uitvoering door accenten te leggen op onverwachte passages. Hierdoor wordt de aandacht van de luisteraar gevestigd op instrumenten die anders opgaan in het geheel. Helaas zorgt dit in het derde deel voor wat rommelig spel en een licht verontrustende sfeer. Wellicht dat dit juist de bedoeling is, maar het maakt het beluisteren er niet makkelijker op. Alleen door het applaus aan het einde en het gekuch tussen de delen in is te horen dat het hier een live opname betreft. De Londenaren luisteren haast ademloos naar deze prachtige uitvoering. Signum Classics zorgt ervoor dat ook wij van deze fascinerende uitvoering kunnen genieten.