Eind januari werd To The Metal van de powermetal band Gamma Ray uitgebracht. Toen Kai Hansen in 1988 de band Helloween verliet bevond die zich net in een stroomversnelling qua populariteit. The Keeper Of The Seven Keys delen 1 en 2 waren net uit en het succes lag voor het oprapen. Het vertrek van een van de belangrijkste steunpilaren van de band zorgde voor een kentering. De initiële populariteit van Gamma Ray leek vooral op Helloween’s conto geschreven te kunnen worden.

Deze nieuwe CD voldoet aan alle kenmerken van het genre: krachtige metal met overwegend vlotte ritmes, scanderende zangpartijen en overeenkomstige melodielijnen. Het is toch een muziekstroming waar vooral Duitse en Scandinavische bands erg sterk in blijken te zijn. De invloeden van Manowar, Dio, Iron Maiden en vooral Judas Priest zijn gemakkelijk te herkennen. De productie van de CD is erg goed; er wordt een breed geluid gepresenteerd en alle instrumenten leveren duidelijk hoorbaar hun bijdrage. De nummers zijn sterk opgebouwd en bieden voldoende variatie.

Dit type metalmuziek heeft voor velen -inclusief ondergetekende- een te hoog meezing- en jubelgehalte en roept beeld op van hossende voetbalsupporters uitgedost in allerlei oranje kledij. Echter, tijdens het beluisteren van deze CD, betrap ik mezelf er regelmatig op dat ik vrolijk mee zit te stampen en bangen. Kai en kornuiten slagen er dus toch in om ook mij in beweging te krijgen. Boven verwachting dus! Een aanrader voor de fans.