Franco Donatoni is een Italiaanse componist. Hij werd geboren op 9 juni 1927 in Verona en overleed op 17 augustus 2000 in Milaan. Hoewel zijn vader wilde dat hij bij een bank ging werken, wilde de jonge Franco liever muziek maken. Hij leerde viool spelen en werd muzikant in het Verona Arena Orkest. In zijn tijd waren er zeer weinig mogelijkheden om lessen in compositie te nemen, dus leerde hij het zichzelf. De jonge componist werd beïnvloed door Goffredo Petrassi en Bruno Maderna. Franco was al heel snel van mening dat componeren niets met geld of ego te maken mocht hebben. Hij was ervan overtuigd dat muziek iets uitdrukte wat ver van woorden en emoties verwijderd lag. Zijn composities hebben vaak iets kouds en afstandelijks, maar bevatten vaak veel fragiliteit en kracht. Deze dualiteit komt voort uit zijn enorme gevoel voor humor en zijn manisch depressieve buien.

Na de dood van zijn grote voorbeeld Bruno Maderna componeerde Franco Donatoni in 1973 Duo Per Bruno. Aangezien hij geloofde dat muziek nooit egoïstisch mocht zijn, probeerde hij geen emotie in dit stuk te leggen. Voor hem was muziek iets absoluuts. Muziek mocht wel expressief zijn, maar niet egoïstisch. Het stuk opent met serene fragiele klanken, maar even over de helft horen we verwarring en verbijstering als gevolg van smart. Deze smart transformeert in gecontroleerde boosheid die uitgedrukt wordt door de koperblazers. Duo Per Bruno bevat veel dynamiek en dramatiek en de componist lijkt zich niet te kunnen houden aan zijn eigen regels.

In 1999 schreef Franco Donatoni de compositie Prom in opdracht van de BBC Proms. Een jaar voor zijn overlijden horen we een krachtige compositorische volwassenheid. De koude afstandelijkheid klinkt door in de krachtige orkestrale uithalen, maar ondertussen zorgen ze voor veel energie en beweging. Prom bevat veel dynamiek en spanning, hoewel het qua dramatiek duidelijk onderdoet voor Duo Per Bruno.

De andere drie werken op dit album behoren tot de serie In Cauda. Het zijn zeer boeiende stukken waarin wederom de dualiteit en dynamiek terug te horen zijn waar Franco Donatoni zo bekend om is. Zijn muzikale lexicon is weliswaar in beperkte mate dramatisch, maar bevat veel beweging en spanning. Het zou een interessant project zijn om In Cauda in zijn geheel uit te brengen. Dat neemt niet weg dat dit album een prachtige weergave is van de uitdagende compositorische kwaliteiten van een bijzonder interessante moderne componist en een boeiende uitbreiding van de catalogus van NEOS.