Het leven is moeilijk, vooral voor Fiona Apple. Een relatie, sociale contacten, eigenlijk gewoon alles. Tussen haar stemmingswisselingen door weet ze in de afgelopen zestien jaar er drie albums uit te persen, en nu is er een vierde. Een album met net als haar tweede plaat uit 1999, With The Pawn Hits.. (een titel die nog 86 woorden doorgaat) een lange titel: The Idler Wheel Is Wiser Than The Driver of The Screw And Whipping Cords Will Serve You More Than Ropes Will Ever Do.

Apple kan niets onder druk, zegt ze zelf. Zo heeft ze meer moeilijkheden: In de jaren ’90, toen haar debuut Tidal (1996) net uit was, at ze enkel groen voedsel. Ja, dan word je wel dun. Maar dat is nu gelukkig over. Nu durft ze niet ver van huis haar huis te gaan. Al heeft ze wel een kleine tour in de planning staan. Alleen in de VS, vliegen durft Apple namelijk niet, dus Europa zal waarschijnlijk nooit aan bod komen. Daarnaast gaan relaties bij haar altijd stuk. Afgelopen jaar zette ze een punt achter haar relatie met schrijver Jonathan Ames. Ondanks dat problematische leven weet Apple zo nu en dan een liedje te componeren. En de liedjes waarmee ze The Idler Wheel heeft gevuld zijn van hoog niveau.

Apple waagt zich met haar nieuwe album aan nieuwe elementen in haar muziek. Ze maakt bijvoorbeeld voor het eerst in haar carrière gebruik van samples. Zo wordt Jonathan (inderdaad over haar relatie met Ames) ingeleid en begeleid door het ritmische geluid van een machine. In Periphery hoor je haar over grind lopen en aan het eind van Werewolf zijn kinderstemmen te ontdekken. Eerste nummer Every Single Night is een sprookjesachtig intro van de plaat. Apple laat daarin horen dat haar stem heel wat in huis heeft: van loeihard naar fluisterend zacht, van mannelijk laag naar prachtig hoog. Wat op Extraordinary Machine uit 2007 een beetje kwijt was, heeft Apple op The Idler Wheel weer helemaal teruggevonden: haar piano. Iets waar ze in de jaren ’90 bekend mee werd. Toen begeleidde ze zichzelf op prachtig dramatische nummers als Shadowboxer en Sullen Girl. Nu hebben onder andere Valentine en Jonathan diezelfde donkere pianoklanken.

Fiona Apple is een vrouw met een moeilijk leven. Geestelijk houdt ze het allemaal maar moeilijk vol. Maar stiekem zijn we daar wel een beetje blij mee, want in depressieve periodes schrijft Apple wel de mooiste liedjes. Op The Idler Wheel verwoord Apple haar gevoelens waardoor haar liedjes krachtig, breekbaar en wanhopig tegelijk zijn. Haar piano zet alle dramatiek nog meer kracht bij en voelen we een beetje met haar mee.