We vergeten vaak te vermelden hoe groot de invloed van Krautrock op het muzikale vervolg is geweest. Zonder deze Duitse stroming zou stoner, ambient, trance, synthpop en zelfs postpunk niet het bestaansrecht in de huidige vorm hebben. Dat David Bowie naar Berlijn uitwijkt heeft zeker met zijn interesse in deze belangrijke subcultuur te maken. Noem je krautrock dan drijven vanzelf namen als Tangerine Dream, Faust, Can, Neu! en Kraftwerk boven. Bijzonder eigenlijk omdat deze bands allen een totaal eigen geluid hebben en zich lang niet altijd met de overige pioniers identificeren. Net als de Britse postpunk van eind jaren zeventig hebben we hier met unieke talenten te maken die hun krachten bundelen om tot iets moois te komen. Tegenwoordig klinkt het grote gros toch wel identiek en inwisselbaar.

Zo goed als op de eerste gelijknamige Faust plaat zal het gezelschap nooit meer worden. Technisch zit het latere werk misschien wel sterker in elkaar, daar doel ik niet op. Het verknipte Why Don’t You Eat Carrots? rariteiten cabaret gaat terug naar de roemzuchtige Berlijnse gloriedagen, maar luidt tevens het artistieke verval in. Faust is trots op het muzikale verleden en verloochend die afkomst niet. Faust is Faust, Faust is typisch Duits, Faust is kunst en artistieke vrijheid. Natuurlijk zijn ze niet honderd procent origineel, de jazzy Meadow Meal freakpower grijpt overduidelijk naar het eerder opererende The Mothers of Invention terug en zelfs de vroeg psychedelische Pink Floyd progrock staat hier niet ver van verwijdert. Miss Fortune is nog onnavolgbaarder en nog vreemder. Faust schept een nieuwe gedurfde Melkweg dimensie met de meest onwaarschijnlijke uitvluchten en uitspattingen.

Het mag duidelijk zijn dat dit drietal tracks niet zo uit de lucht komt vallen, maar dat daar een hoop ingenieus studiewerk achter schuilgaat. Deze probeersels en ook latere bruikbare collages vinden geconserveerd in de studio schappen onderdak en blijken tevens een uitpuilende bron aan inspiratie voor de experimentele drift van de muzikale volgelingen te zijn. Eigenlijk is Bureau B de meest geschikte kandidaat om dit ruwe fragmentarische schetsmateriaal te etaleren. Momentaufnahme I is het eerste schijfje aan niet geheel uniek, maar wel zeer bijzondere momentopnames die men op tape heeft vastgelegd.

Na de korte Naja introductie gaat het met het stevige Flaflas gitaargeweld helemaal los. Mistige flarden aan destructieve noise passeren de revue waaroverheen Werner Diermaier zich als een beestachtige drummer uitleeft. Verplicht vruchten afwerpend lesmateriaal voor hedendaagse doommetal duisternis, industrial drones en apocalyptische postrock bands. Hier in die verrotte kern ligt het puisterige basisgezwel verborgen wiens nazaatkiemen zich als voedende parasieten over de rockgeschiedenis verspreiden. Vergeet het zweverige krautrock futurisme, hier zetten ze een genoodzaakte noodlanding in, alarmfase eerste stadium. De SOS Es Ist Wieder Da ruis krijgt een diep groovend funkend fretloos basgitaar vervolg. Simple Minds, Japan en ook zeker Duran Duran zijn schatplichtig aan de vaardigheden van anarchistische onrustzaaier Jean-Hervé Peron.

Vanuit het bombastische Mechanika volgt de elektronische Weird Sounds Sound Bizarre vervreemding, waarbij ze een jungle hutspot gevuld met mechanische dierenklanken creëren. Leg dit langs het schreeuwerig huilerig Such A Shame intro van Talk Talk, en je ervaart direct waar die hun klankenpallet vandaan halen. Hoe komisch is het dat een van de bandleden aangeeft dat hij zich buitengesloten voelt, omdat hij niet mee mag spelen. De herkenbaar te plaatsen Rémaj7 folk bewijst tevens dat Faust weldegelijk uit humane schepsels bestaat, die met indianen rituelen flirten en daardoor het gevoel voor humor intact houden. In het sfeerbepalende Fin de Face maakt Faust van echo feedbacks gebruik en staat nog overduidelijk in de pril expressieve kinderschoenenfase.

Vergeet niet dat de Momentaufnahme I stukken slechts tot het voorwerk gerekend wordt. Funksmeltkroes Vorsatz bevindt zich net wat verder in de evolutie en zou men tegenwoordig onder de freejazz en shoegazer noise noemer plaatsen. Ladies and Gentlemen We Are Floating in Space. Geluidstoring Acouphènes mist de connectie met eindstation aarde en ook de overstuurde complexe Bonne Soupe Au Fromage emergency call moet het nodige krachtwerk verrichten om die aansluiting te vinden. De doelstelling van de hypnotiserende Rückwärts Durch Die Drehtür percussie jamsessie is om dat verlichtende trance ijkpunt te bereiken. Een mooi gegeven om het eerste plaatje aan veelbelovend restmateriaal mee af te sluiten.