Dit nieuwe album van Buena Vista veteraan Eliades Ochoa benadrukt een nieuwe fase in zijn leven. Toen hij met de Buena Vista Social Club speelde ging het om de verhalen van wijlen Compay Segundo en Ibrahim Ferrer. Maar voor de inmiddels ouder geworden Eliades Ochoa gaat het nu om zijn levensverhalen waarin hij ook terugkijkt op zijn verleden.

Guajiro is mooi geproduceerd door Demetrio Muñiz die ook lange tijd  verbonden is geweest met de Buena Vista Social Club. Eliades Ochoa bracht onder eigen naam al negen albums uit en won vier Latin Grammy’s . Dit nieuwe album begint heel mooi met Vamos a alegrar el mundo. Meteen is zijn specifieke stemgeluid en twinkelende gitaarspel goed te horen en dat blijft dit hele heerlijke album zo. En hij treedt snel uit zijn comfortzone in Creo en la naturaleza (Ik geloof in de natuur) met Joan as Police Woman die in het Engels zingt.

De invloed van de traditionele Cubaanse son klinkt door het hele album heen maar in het met Fania All-Stars legende Rubén Blades opgenomen Pajarito Voló klinkt de salsa sfeer heel goed door. Dit is echt een topper. De traditionele Cubaanse plattelandsmuziek (musica campesina) klinkt zeker ook door maar de blazers in Ando buscando una novia (Ik probeer een vriendin te vinden) geven aan dit lied ook een Latin jazz touch mee.

Diverse tracks zoals Anita Tun Tun Tun en Se Soltó Un León zijn zeer swingend en in veel liederen zingt Eliades Ochoa over zijn eigen leven. Een heel bijzondere samenwerking is die met de Mississippi blues mondharmonica speler Charlie Musselwhite in West. Het maakt dit Cubaanse album ook nog eens zeer gevarieerd.