De Britse band Editors timmert sinds hun debuutalbum The Back Room al bijna vijftien jaar aan de weg en is zeker tijdens het festivalseizoen razend populair in de Lage Landen. Drie platen werden opgenomen met de in 2012 opgestapte gitarist Chris Urbanowicz en inmiddels zijn er drie albums gemaakt met het duo Justin Lockey en Elliott Williams. Voor Editors een mooi moment voor een muzikale terugblik, waarbij een keuze moest worden gemaakt uit tientallen singles. Dertien nummers kwamen door de ballotage en daaraan werden drie nieuwe nummers toegevoegd. Het resultaat is Black Gold geworden.  

De plaat trapt af met een nieuw nummer, te weten het freaky Frankenstein. Weinig gitaren en veel keyboards, helemaal in de stijl van het laatste album Violence. Dat is aan de ene kant jammer, want de gitaar van Lockey kan een Editors-song tot grote hoogte brengen. Toch weet Frankenstein te boeien door alle aparte geluiden die op een slimme manier zijn gebruikt en natuurlijk door de fantastische stem van Tom Smith. Editors is een band die geen slechte nummers produceert en Frankenstein is daarop geen uitzondering. Zeker na een aantal keren draaien wordt het een monsterlijk goed nummer.  

 Na festivalfavorieten Papillon en Munich is er gelukkig ook gekozen voor het adembenemend mooie Sugar van het album The Weight Of Your Love. Hoe vaak je dit nummer ook afspeelt of live hoort, het blijft een prachtig liedje met de fascinerende tekst ‘There’s sugar on your soul, you’re like no one I know, you’re the life of another world’.  

Net als bij Frankenstein is er ook in de sound van het nieuwe Upside Down heel veel keyboards verwerkt. Vooral de overdonderende synthesizerklanken tussen de coupletten zullen het tijdens de concerten voor de komende Black Gold-tour goed gaan doen. Sowieso winnen Editors-songs aan kracht als ze live worden gespeeld.  

Na verplichte nummers zoals Smokers Outside The Hospital Doors en The Racing Rats volgt het laatste nieuwe nummer van het album: Black Gold. Het meest toegankelijke van de drie nieuwe nummers met een refrein dat lekker in het gehoor ligt.  

No Sound But The Wind kan natuurlijk niet ontbreken op een verzamelaar van Editors. Helaas hier niet in de versie die in 2009 op de soundtrack van The Twilight Saga: New Moon stond, maar in de versie die vorig jaar op Violence verscheen.  

 De keuze voor de nummers van Black Gold is wat aan de veilige kant. Gelukkig is het ultieme sfeernummer No Harm van In Dream niet overgeslagen, maar er zijn voldoende juweeltjes genegeerd om een compleet overzicht te krijgen. Voor muziekliefhebbers die Editors nog niet zo goed kennen is Black Gold echter wel een mooi startpunt om de band te leren kennen. Als extraatje bevat de Deluxe-versie de plaat Distance – The Acoustic Recordings met acht akoestische nummers.