Liefde en verdriet zijn twee van de puurste emoties die vaak op de meest heftigste gebeurtenissen samenkomen waarmee iedereen ooit te maken heeft, namelijk het overlijden van een dierbare naaste. In de periode dat Gertjan Van Hellemont met blijdschap zijn familie mededeelt dat hij vader wordt krijgt hij tevens te horen dat zijn moeder nog maar kort te leven heeft. Als hij in dezelfde tijd ook nog zijn oma aan de gevolgen van corona verliest zondert hij zich af om in alle rust eenzaam aan Heart of a Mother te werken, de vierde Douglas Firs plaat.

Vervolgens schuiven overige bandleden aan om het sfeervolle geheel donkerpaars in te kleuren. Broerlief Sem Van Hellemont neemt achter de piano plaats. Dit muzikale talent komt niet uit de lucht vallen en is een erfenis van zijn klassiek geschoolde vader Hubert Van Hellemont. Deze schrijft een indrukwekkend eerbetoon voor het afscheid van zijn vrouw welke als prachtige instrumentale slotakkoord So This Is It (For Arlette) gebruikt wordt om Heart of a Mother af te sluiten. Verdriet wat niet onder woorden te brengen valt, omdat het pijn doet om deze uit te spreken. Een brok in de keel als de pianoklanken de luchtdichtheid tot een minimum terugbrengen en de ingehouden adem in de ruimte verstilt.

Alleen al hierdoor ga je totaal anders naar de plaat luisteren. Dit is niet zomaar een nieuwe Douglas Firs plaat, dit is het intieme verslag van een rouwende familie wiens innerlijke band in een ontroerende sobere verslaglegging versterkt wordt welke tevens een hommage aan de vrouw als moederfiguur is. Schepper van het nieuwe leven, de kern van het gezin. Liefde en verdriet.

Er zit een knik in die optimistische twist waar op eerder werk naartoe gewerkt wordt. De levendige doorbloeding dealt met een afgestorven ader. Een muzikale vernauwing waardoor er andere wegen te bewandelen zijn om uiteindelijk toch tot het hart te komen. Geen bypass operatie, maar nieuw bloed in de vorm van een nieuw aankomend leven. Een toekomstig geluk wat de heftige afgesloten periode een plek geeft. Met de komst van Roos Denayer vindt Gertjan Van Hellemont de geschikte partner om de moederlijke Heart of a Mother kant een extra impuls toe te dienen. De stem uit het verleden die in verzachte vertrouwelijke vrouwelijkheid voortleeft en waarmee de binding met zijn moeder intact blijft.

Ondanks de hartbrekende zielenpijn is Heart of a Mother geen zware deprimerende plaat. In de herfst van het bestaan leggen ze een beginsel voor de aankomende lente. Het lange met drones samengestelde What If I Can bezit klagende blues folk elementen om vervolgens tot een spiritueel Zen moment van bezinning over te gaan. Niet voor niks plaatsen ze de track halverwege. Kerkelijke bezieling, eventjes die intieme rustervaring waarbij gedachtes gereset worden om vervolgens door blazers een warm afscheid te ontvangen.

Hierdoor ontstaat er ruimte voor blijdschap in het bejubelende bijna evangelische Delighted, er valt met de op handen zijnde geboorte namelijk ook nog iets te vieren. Hiermee is de cirkel weer rond, maar net buiten het gezichtsveld blijven de bloederige rafels en gebroken inkepingen zichtbaar. Heart of a Mother wordt op het eigen Arlette label uitgebracht, welke tevens de voornaam van de moeder van de zonen Van Hellemont met zich meedraagt.