Zes jaar na het heftige Lifesblood For The Downtrodden verschijnt eindelijk de opvolger: Sever The Wicked Hand. Kirk Windstein is het enige overgebleven originele bandlid van het in 1989 opgerichte Crowbar. Allerlei activiteiten in side projects terzijde is dit alweer het negende album van deze sludge metal band. Crowbar wordt over het algemeen gezien als een van de meest invloedrijke bands binnen dit genre, dat wordt gekenmerkt door langzame doom-riffs met een donkere atmosfeer afgewisseld met vaak snelle hardcore passages.

Ik moet eerlijk bekennen dat dit niet mijn favoriete genre is. Op de hardcore passages na vind ik de sludge best om aan te horen. Een nummer als Let Me Mourn opent met een knaller riff, As I Become One heeft een opmerkelijk sterke drive. De treurige zang op het eerstgenoemde nummer spreekt mij ook wel aan, maar het hardcore geschreeuw heeft mij nooit aangesproken. De doom elementen vind ik eigenlijk het meest interessant. De hardcore zijde mag dan niet helemaal mijn ding zijn, het valt niet te ontkennen dat het voor erg veel energie en agressie in de nummers zorgt. The Cemetery Angels is een lekker up-tempo nummer met wederom krachtige gitaren. Met A Farewell To Misery verschijnt een rustig moment in al dit geweld; een mooi gitaar melodietje met veel gevoel en haast gregoriaans aandoende zanglijnen. Van de laatste paar nummers vallen vooral Protectors Of The Shrine en Symbiosis op. Vooral dat laatste nummer doet me erg aan Alice In Chains denken.

Concluderend kan ik zeggen dat Crowbar mij aangenaam verrast heeft. Met over het algemeen sterke nummers met krachtige riffs weet de band te overtuigen. Kirk Windstein en consorten hebben op dit album wat gas terug genomen, wat de intensiteit zeer ten goede komt. Sever The Wicked Hand is een indrukwekkend album en voor iedere metal fan het beluisteren meer dan waard! Dit album kan door iedere Crowbar fan blind aangeschaft worden.