Cacha Mundinho is de groep rondom singer-songwriter en gitariste Joana Almeida, afkomstig uit Portugal en sinds enkele jaren woonachtig in Amsterdam. De groep heeft met Vento do Mar een bijzonder album uitgebracht met elementen uit Portugal, het Midden Oosten, Afrika, Brazilië en India! Cacha Mundinho laat ook de invloeden van de Arabische muziek horen en geeft een eigen geluid aan de muziek van de Lusofone Portugees sprekende wereld.

Joana Almieda ontmoette de Turks/Nederlandse percussionist muzikant Sjahin During tijdens een muziekfestival in Samarkand in Oezbekistan. Toen ze in Amsterdam kwam wonen en geen fado kon zingen begon ze met hem Cacha Mundinho, haar eerste groep met eigen composities. En ook met de Spaanse Maripepa Contreras op hobo en duduk en de Braziliaanse Pedro Ivo Ferreira op contrabas. Cacha Mundinho, betekent ‘vang een kleine wereld’.

Cacha is afgeleid van het Kaapverdische Creools en is een verbastering van vangen. Mundinho is een verkleining van het woord mundo (wereld). Joana was een van de eerste vrouwen die in Portugal als fado-gitariste werkte. Naast fado verkende ze ook populaire en traditionele Portugese muziek, bossanova en jazz.

De eerste track Raposa begint met alleen de stem van Joana Almeida, dan gitaar en hobo, nog zonder ritme en met de duduk. In de titeltrack Vento do Mar lijkt het alsof de zeewind door de muziek blaast. Nu is de eerste percussie van Sjahin During en basgitaar van Pedro Ivo Ferreira te horen. Het klinkt als een mix van Portugese/Lusofone muziek en Oosterse muziek maar het is geen fado. Terra begint met veelzijdige percussie.

Joana’s zang en de bijzondere cross-over van wereldmuziekstijlen komen goed samen. De percussie is krachtig. Dumdumdé dumdumda zingt Joana als ritmische zang, geïnspireerd door Indiase kharnatsche zang percussie. In Canto de Vida zingt ze een beetje als een fadista want het klinkt wat melancholiek. Maar Flor de Cereja klinkt wat vrolijker, aanvankelijk op een rustig ritme maar vervolgens sneller!

Ook de volgende tracks Maya, Nove Sonhos en Roda zijn erg goed. Roda begint heel percussief, ook met handgeklap. En dat gaat zo door. Zowel melodisch als ritmisch klinkt dit heel oosters! Novo Ser begint met de duduk en dan de percussie en de ritmische zang. Het eindigt mooi met Ebru.

Zaterdag 23 maart Q. Art Festival. Amstelkerk, Amsterdam (albumrelease concert)