Het is lente! De ramen open en het nieuwe album van Brant Bjork op. Wat kan het leven mooi zijn. Gods & Goddesses is alweer het negende studioalbum van de voormalig Kyuss oprichter. Ik heb het idee dat de beste man een grotere populariteit geniet in Europa dan in zijn eigen thuisland. De status die Brant Bjork hier heeft is meer dan terecht want hij heeft nog nooit een slechte plaat afgeleverd naar mijn mening

Gods & Goddesses vormt daar zeker geen uitzondering op. Dirty Bird opent het album in vrij traditioneel bluesschema en ademt de relaxtheid uit die kenmerkend is voor Bjork. The Future Of Rock (We Got It) klinkt even wat smeriger. De keuze voor producer Ethan Allen (o.a. Luscious Jackson) is een juiste geweest. Dat is heel goed te horen in Porto. De basis die in dit nummer wordt neergelegd door bassist Billy Cordell en drummer Giampaola Farnedi klinkt haast als een track van Luscious Jackson. Heel open en laidback.

De retrosound van Bjork haalt herinneringen op van Hendrix tot aan Zeppelin, maar ook elementen van soul zijn terug te vinden. Zijn solo’s zitten vol wah en fuzz en zijn stem is warm en pakkend. Brant Bjork is een held en ok, ik zit niet aan Venice Beach op dit moment, maar met het zonnetje op mijn hoofd en mijn ogen dicht voelt het wel zo.