Ik heb veel bewondering voor Black Label Society, de band van Zakk Wylde. Deze band heeft in de afgelopen jaren een enorme fanschare opgebouwd en dat terwijl ze helemaal niet van die bijzondere albums uitgebracht hebben. BLS moet het hebben van de monsterriffs en solo’s van Zakk. De liedjes zijn wat voorspelbaar en zijn, als je alle albums achter elkaar luistert, inwisselbaar. Maar imago kan een hoop doen, want hun stoere biker achtige looks heeft hun trouwe volgelingen opgeleverd waar de meeste grotere bands nog jaloers op zouden zijn.

Order Of The Black biedt geen uitzondering op de regel. Zakk heeft niets veranderd aan zijn formule. Waarom zou hij ook? Al negen albums lang groeit zijn aanhang. Maar wat hij toch wel heeft gedaan is sterkere nummers schrijven. Order Of The Black is zonder meer een beter album geworden dan Shot To Hell. Southern rock, botte metal en ballads wisselen elkaar nog steeds af, maar in ieder geval heeft hij in de vorm van Shallow Grave eens een geweldige ballad geschreven. De rest van het album rockt de ballen weer uit je leren broek en met name de eerste twee songs (Crazy Horse en Overlord) hakken er genadeloos in. Dit zouden songs kunnen zijn die hij in de hoogtij dagen van Ozzy had kunnen aanleveren. Maar ook War Of Heaven en Parade Of The Dead zijn voorbeelden van uitstekende spierballenrock.

Niks nieuws onder de zon, maar desalniettemin draait dit schijfje inmiddels al wel overuren in mijn auto wat ongetwijfeld post van het CJIB in Leeuwarden op gaat leveren.