Berenice van Leer
From Silence
Je kunt soms gewoonweg verrast worden door muziek, door de klank van een stem, door beide, zo je wilt. Helemaal mooi is dat als de muziek bij je binnen komt zonder enige voorkennis en je gewoonweg luistert. Natuurlijk, negen van de tien mensen zouden ongetwijfeld zeggen: “Hé, dat is de dochter van Thijs…” Tja, zelfs de gedachte: “Is dat dan misschien een dochter van…”, de eerlijkheid gebiedt het te zeggen, kwam niet bij me op. Ergens tijdens het beluisteren viel het kwartje. Ja, ja, nog een bekentenis, Kraak & Smaak waren, net als Wicked Jazz Sounds aan mij voorbij gegaan. Het werd dus letterlijk een kennismaking From Silence.
Dat is bepaald geen belemmering want het is de muziek en de stem van Berenice die hier spreken. En dat album is eenvoudigweg mooi te noemen. Het album is zeer afwisselend te noemen en dat is ook al een fijne plus. Niet dat je op basis van de soulklanken, met funky bas, van Turn The World Around niet een heel album zou kunnen maken dat ook dan afwisselend zou kunnen zijn, maar hoe fijn is de stap daarna naar Homebound? Heel subtiele gitaar, klein gehouden achtergrondvocalen en zó een nummer bouwend. Tussen het touren nummers schrijven maar wel met de notie dat Berenice stilte zijn werk liet doen. En dan komt er een pareltje als Homebound uit naar voren. Al heel knap hoe het nummer klinkt én de instrumenten heel klein gehouden in de productie door Mark van Bruggen die zelf ook meerdere instrumenten bespeelde met naast hem subtiele bijdragen van Rory Ronde op gitaar, toetsen van Daniël van der Duim en strijkwerk van Tessel Hersbach, Ben Mathot en Berenice zelf. De balans in het nummer is echt heel treffend gevonden en dat geldt eigenlijk voor de productie van het hele album.
Speak Your Heart klinkt al net zo subtiel en de openingsklanken van de gitaar nemen je al mee. Het is een nummer van Lizz Wright dat Berenice in deze fijnere uitvoering nog meer laat spreken. Covers zijn niet altijd makkelijk en slagen zeker niet altijd, maar deze vertolking geeft het nummer nieuwe adem. Fijn ook dat Berenice het nummer net anders durft te zingen.
Close To Me laat Berenice’s stem meer naar de voorgrond komen. Een wat ruimer opgezet klankbeeld maar zeker niet opgeblazen, overdreven bombastisch. Smaakvol subtiel. De gitaar van Lorijn von Piekartz neemt mooi de lead, maar ook daarin nooit te zeer overheersend. Je krijgt zin om From Silence live te horen, deels ook omdat je het idee hebt dat er heel bewust met het volume zal worden omgegaan. Het evenwicht op een album zó krijgen als hier gebeurd is, dat is toch echt wel heel treffend. En, als je je bedenkt dat je zowel strijkers hoort, toetsen, gitaren, drums en percussie, hoe zorgvuldig is het dan hier niet ingevuld. Berenice heeft het getroffen met Mark van Bruggen.
Het album blijft fijn klinken, ook met Bleed Out, waar we alleen Lorijn en Berenice horen. Over die liedjes én hoe ze klinken, ja, ze zijn gewoonweg allemaal mooi. Het nummer Moon Song waarop ze begeleiding krijgt van vader Thijs heeft een fijne swing en Thijs speelt fluit en Hammond in het nummer. Een mooie samenwerking waarbij de stem van Berenice helemaal het voortouw neemt. Duidelijk te horen dat ze in haar element is. Tegelijkertijd, dat hoor je ook in de andere nummers. Ook het wat trieste I Am Here laat horen hoe zeer ze thuis in haar muziek, ondanks de treurnis die het nummer uitstraalt.
From Silence besluit met Get Lost en als dat een uitnodiging is om verdwaald te raken in de muziek van het album, dan is dat een heel fijne. Weer anders, tegelijkertijd nadrukkelijk Berenice van Leer. Hoe mooi. Om gewoon uit het niets kennis te maken met Berenice als zangeres en te genieten van het album, zonder te denken aan welke connectie dan ook. Zeker, dit nodigt uit om ook Kraak & Smaak en Wicked Jazz Sounds eens te beluisteren, maar het mooie is dat die kennismaking dan voortvloeit uit het eigen werk van Berenice in plaats van andersom. Als je je bedenkt dat het een lang gekoesterde wens van Berenice was om een eigen album en liefst op vinyl uit te brengen, dan is niet alleen dat geslaagd. Ze zet er ook met name haar naam mee neer. Ze laat met dit album horen dat de muzikale nalatenschap van haar familie in goede handen is, tegelijkertijd, Berenice’s muziek staat zo stevig als een huis. Mooi album!