Op mijn jaarlijstje van 2010 prijkte We’re Here Because We’re Here van Anathema op de eerste plek. Het prog-album telde louter prachtige liedjes en kende een mooie, intieme sfeer. Ook elders werd de plaat gewaardeerd want het album ging in diverse lijstjes met de winst aan de haal en scoorde zelfs in ons nationale rockblad Aardschok een top 3 plek in de 2010 jaarlijst.

Deze nazomer verschijnt reeds de opvolger Falling Deeper. Het is geen album met nieuwe composities, maar een orchestrale bewerking van nummers uit de tijd dat Anathema nog een metalband was. Met metal heeft dit album helemaal niets te maken, het is meer een mix van symfonische rock en newage met een vleugje klassieke muziek. De oorspronkelijke arrangementen (van Dave Stewart die ook meewerkte aan We’re Here Because We’re Here) worden uitgevoerd door een piano die wordt begeleid door een 26 koppig orkest en dat komt de sfeer ten goede. Falling Deeper is een prachtig ingetogen album waarbij je heerlijk kunt wegzwijmelen.

De prachtige melodielijnen en sfeervolle passages liggen echter wel vaak in elkaars verlengde waardoor het enigszins ontbreekt aan variatie. De geslaagde vocale gastbijdrage van Anneke van Giersbergen op Everwake verandert daar niets aan. Falling Deeper is vooral een album voor de late avonduurtjes voor iedereen die na een dag hard werken rustig wil ontspannen. Ook voor insomnia-patiënten is dit album mogelijk een uitkomst. Beluistering overdag zal onherroepelijk leiden tot dagdromerij of indommelen. Namens de stichting ter bevordering van de verkeersveiligheid attenderen wij de lezers erop dat beluistering tijdens het autorijden streng wordt afgeraden.